Lubbers en de Muzelmannenbom (002)

vrijdag 9 september-2005
De intermediair (X) tussen toenmalig premier Lubbers en de gedetineerde Slobodan Mitric was niet toevallig gekozen. X was namelijk van meet af aan betrokken geweest bij de al eerder genoemde geheime onderhandelingen tussen de afvaardiging van het Nederlands bedrijfsleven en de club uit het Midden-Oosten over een nucleaire deal. En, een gelukkig detail, hij was op 4 augustus 1984 wegens een lullig akkefietje via een politiecel in Maassluis in het Huis van Bewaring in Rotjeknor terechtgekomen.
Na twee dagen kreeg hij bezoek van “rechercheur De Boer” die hem vroeg mee te willen werken aan een grote zaak die eraan stond te komen. Nou zat X daar toevallig toch, je verveelt je over het algemeen te pletter in de nor, dus hé waarom niet. Al een paar dagen daarna kreeg hij een nieuwe buurman, die vanuit de lieflijke petoet in Leeuwarden naar die van Rotterdam was overgeheveld. Mag u raaien wie dat was. Helemaal goed. Slobodan Mitric.
In de maanden daarna nam “Bob” Mitric zijn buurman in vertrouwen en vertelde hem dat hij bezig was met het in elkaar hangen van een deal met het Ministerie van Algemene Zaken. Hij wilde de nor uit in ruil voor het boven water tillen van een gestolen partij uranium. Zou X als intermediair willen optreden als ie weer buiten kwam? Nou, wilde X wel.
Twee dagen voor dat jaarlijkse gedoe over die stal in Bethlehem kwam X op vrije voeten. De eerste weken hoorde hij niks. Maar de eerste week van januari 1985 was nog niet om of hij kreeg een telefoontje. Of ie even bij Bob langs wilde gaan. Tuurlijk.
Volgens de licht geagiteerde Mitric was de zaak in een stroomversnelling gekomen en zou X worden benaderd door een paar luitjes die de deal over de streep moesten trekken. En jawel, diezelfde avond nog kreeg X telefoon. Een onbekende stem zei:
“Wij zijn de mensen waar Bob het vanmiddag over had. Wij willen even met je praten. Als je nu naar de hoek van de straat loopt, pikken we je daar op”. De intermediair schoot zijn jas aan, liep naar de hoek van de straat en stapte in een auto gevuld met twee gleufhoeden van Algemene Zaken. Na een kort ritje belandde het trio op de parkeerplaats van een restaurant en daar legden de jongens van AZ uit wat de bedoeling was. Of X wilde meewerken aan het oplossen van de zaak die Mitric had aangedragen. Nou zag X zijn geest meteen al weer zweven, want voor je het weet zit je opnieuw achter een kijkgaatje.
Maar AZ-ers staan bekend om hun overredingskracht en X ging aarzelend overstag. Hij werd netjes weer naar huis teruggebracht. Bij het roerende afscheid zei een van de gleufhoeden:
“Over twee uur word je gebeld”. En laat ie nou gelijk krijgen. Tegen twaalven ging bij X de telefoon: “Met Kieboom. Als u morgenochtend naar de Erasmus universiteit gaat kunt u me vinden op de eerste verdieping. Bij de bookshop van Donner. Daar praten we dan even verder”.
Lekker spannend hè? Het lijkt wel een film. Stay tuned.