The return of mr. Polly Peck (003)

maandag 27 augustus-2012
Je mag ook niks. Afgelopen donderdag is de Noordcypriotische zakenpief Asil Nadir veroordeeld tot 10 jaar kruipruimte. Als baasje van de verpakkingsfirma Polly Peck had hij in de jaren tachtig, negentig van de vorige eeuw een kleine dertig meloen Pond aan het zicht van zijn aandeelhouders onttrokken en in 1993 de poten genomen toen financiële speursmurfen wal al te dichtbij kwamen. Er wordt nog gesteggeld over het bedragje dat hij moet ophoesten om die arme aandeelhouders na al die tijd toch nog een beetje aan het Zwitserleven te laten snuffelen. Gaan we er wel van uit dat ie nog wat pegels in zijn spaarvarken heeft zitten. Maar iemand die naast allerlei etenswaren ook verwarrende spulletjes verpakt zal toch niet zo dom wezen om alle poen te verkwanselen (1).
Waarom Nadir uiteindelijk toch is teruggekeerd naar de UK lijkt een beetje masochistisch. Tenzij hij bang was hetzelfde lot te ondergaan als een paar van zijn Turkse zakenpartners, die successievelijk een keurig verpakt ladinkje lood te verwerken kregen. Zo ben je baasje van een ondeugende onderneming en zo staat de erfopvolging op de stoep in het gezelschap van de heer M.Hein. En wat kan je dan beter doen dan wat jaartjes laag te gaan liggen tot je de Turkse versie van “Hé Suzie de bui is over” kan zingen? Sterkte Asil. Stay tuned.

(1) Bestijg onze onvolprezen zoekmachine, voer Polly Peck in en verorber de full story. Inclusief de story “Mexicocaine met een Hollands sausje” op de site van de Morgenster. Fruitig. Zeer fruitig.