Lubbers en de muzelmannenbom (016)

Door Jan Portein.

Over kapstokkies gesproken. Of ezelsbruggen. Vandeweek bereikte ons het droeve nieuws dat Rifat Assad, de 82-jarige oom van de huidige Syrische president, in Frankrijk een straf van vier jaar kerker aan zijn ouwe kont heeft gekregen. Waarom? Hij zou een onwelvoeglijke verkregen lading poen ter waarde van 90 meloen euro door een wasstraat hebben getrokken om daarmee wat gezellig Frans vastgoed te veroveren. Eenzelfde kunstje zou hij in Londen hebben geflikt. Zij het dat het daarbij maar ging om het schamele bedragje van 29 meloen, waarvoor hij nog aan de beurt komt. In het Spaanse Marbella en wijde omgeving zijn een paar jaar geleden ook al een hele reeks bezittingen van Rifat en diens familie met een geschatte waarde van 695 meloen euro op sterk water gezet. In afwachting van. Nou zal vriend Rifat die vier jaar niet hoeven uit te zitten. Heeft te maken met zijn leeftijd en zijn precaire gezondheid. Dat wil overigens niet zeggen dat hij het erbij laat zitten. Een hoger beroepje is nooit weg. Het kost een paar centen, maar die heeft ie nog wel ergens los liggen. Daarnaast moet het ook niet te gek worden, want Rifat heeft indertijd heel wat geheime kennis opgedaan als grote smurf van het Syrische speur- en veiligheidsapparaat. Tot hij naar aanleiding van een mislukte staatsgreep in 1984 door zijn broer het land werd uitgemikt met een kadootje van 300 meloen om zich een beetje te kunnen redden in het buitenland. 1984? 1984? Yes. Daar komen het kapstokkie en de ezelsbrug in zicht. Want een paar jaar daarvóór was de toen nog in een redelijke shape verkerende complotteur betrokken bij een opera boeffo waarin Nederland een ruim deel van de partituur voor zijn rekening nam. Een nucleaire opera boeffo, waarover wij in het verleden heel wat uit de ellendedoeken hebben gedaan. Niet alleen in deze serie trouwens. Neem bijvoorbeeld eens aflevering 3 van de serie “Reusachtig” van 25 oktober 2017. En dan met name het cursieve gedeelte. Tot die datum steunde onze revelaties op de getuigenissen van drie betrokkenen. Plotseling meldde zich dus een vierde: Peter van Haperen. En dankzij hem kunnen we nu al zeggen dat binnenkort deze serie een interessant vervolg gaat krijgen. Het bleef namelijk niet bij de Cypriotische ontmoetingen tussen lidmaten van het Nederlandse bedrijfsleven, aangevuld met een paar heren uit het Nijvelliaanse circuit, en de Syrisch-Palestijnse combine van Rifat Assad, Hassan Zubaidi en Fayez Al Ajjaz. De karavaan trok verder. Naar Beiroet. Alle hens aan dek dus. Recht zo die vaart. Stay tuned.