Lubbers en de muzelmannenbom (015)

Wat gebeurt er normaliter als er 600 kilo uranium wordt gejat? Dan ontstaat er een hele bak eilie. Voornamelijk achter de schermen, maar als dat nuttig wordt geacht bereikt een gecontroleerde dosis informatie ook de msm. Straatjes moeten nou eenmaal af en toe worden schoongeveegd. Je zou dus zeggen dat er heel wat Amerikaanse snuffelsmurfen op pad werden gestuurd toen ergens in 1979/1980 duidelijk werd, dat er 600 kilo uranium zoek was. Tenminste als het verhaal klopt dat de Palestijnse sjeik Hassan Zubaidi daarover in 1980 ophing tegenover de Nederlandse avontuurlijke ondernemer Aad Spruit (1). Dat wilde de Belgische volksvertegenwoordiging ook wel eens weten toen in 1995/1996 tijdens een onderzoek naar het wel en wee van de sekte Ecoovie deze materie stralend het publieke domein binnen denderde. Er kwam een gesprek tot stand tussen een stel Brusselse parlementaire enquêteurs en Hassan zelve en een weerslag daarvan kwam terecht in een officieel verslag. Kwootje. Komt ie:

“De heer Zubaidi heeft – geloofwaardig – verklaard dat hij had deelgenomen aan de levering van wapens en uranium door Amerikaanse ondernemingen aan Iran. Dat heeft aanleiding gegeven tot het zogenaamde Irangate-schandaal. Hij werd daarvoor betaald op een rekening geopend door de bank Drexel, Barnham, Lambert (2). Die rekening heette de Windsor Trust. Op die rekening van 10 500 miljoen US $ werden op 10 april 1980 7 P Notes van 500 miljoen US $ elk uitgegeven en overgedragen aan de heer Zubaidi. Aangezien de eerste twee P. Notes (1 miljard US $) werden gebruikt ten gunste van de PLO heeft de regering van de Verenigde Staten vervolgens de betaling laten blokkeren van de 5 andere promesses die aan de heer Zubaidi waren overgedragen”.

De verdere charades die daarna plaatsvonden rond die dure vodjes zullen we u besparen (3). Duidelijk is wel dat het bewuste “gestolen” uranium al in een zeer vroeg stadium moet zijn gebruikt bij een poging om het begin november 1979 gegijzelde Amerikaanse ambassadepersoneel in Teheran vrij te krijgen. En dat Zubaidi en zijn Syrische trawanten er geen gras over lieten groeien om zakelijk te participeren in een Iraans nucleair project à la Pakistan. Met assistentie vanuit Nederland. Van Kahuta naar Natanz ce n'est qu'un pas.

(1) Zie aflevering 14 van deze serie dd. 14 augustus 2018.
(2) Een bank die in 1990 sneuvelde naar aanleiding van een schandaal rond zogenaamde “rommelkredieten”.
(3) Voor de nieuwsgierigen onder u: zie de artikelen “Neerland's stille kracht” en deel 3 van de serie “De achterkant van het beursschandaal”.