Kafka in Zeist (043)

Wie zijn die mensen? Die hautain alle regels aan hun dure laarzen lappen en zonder vergunning allerlei frutsels boven het maaiveld aanleggen. Als luitjes in een woonwagenkamp zulke dingen flikken hebben we daar een grote muil over. Maar als het om vertegenwoordigers van de higher society gaat willen we nog wel eens wat oogjes dichtknijpen. Zoals de gemeente Zeist bij een gevalletje wildbouw in de Vossenlaan. Tot nu toe hebben we het steeds gehad over het duo Jos Arts en Geertje van Estrik. Na wat surfen moeten we helaas constateren dat Jos niet erg aan de weg timmert. Of het moet aan de Vossenlaan zijn. Hij schijnt iets te hebben gedaan op de afdeling cijfertjes van Hoogovens en volgens zeggen een gappie zijn van bank- en verzekeringsbonzen als Sjoerd van Keulen en Gerard van Olphen. Maar veel verder komen we niet.
Hoe anders is dat bij Geertje. Dat is een echte international. Zo zou zij bijvoorbeeld ooit in touw bij Insinger (1) in touw zijn geweest en volgens officiële gegevens tussen april 2006 en september 2008 bestuurlijk hotemetoot bij het Zwitsers filiaal van het Rotterdamse Mill Hill Investments NV in Lugano. Een succursal die eind 2002 ter wereld kwam en in juli 2013 de geest gaf. Mill Hill Investments doet volgens Bloomberg sinds 1988 aan het beheren van poen uit fondsen, trusts en stichtingen. En bij Drimble struikelden wij over het gegeven dat de NV tot de inboedel van de Ten Cate Bank behoorde. Dat laatste lijkt inmiddels achterhaald, want uit een informatief prikje bij de KvK blijkt dat alle aandelen momenteel in handen zijn van de Italiaanse holding Parga srl in Milaan, die op haar beurt weer verbonden is aan de Argentijnse energiereus Camuzzi. Vandaar natuurlijk, dat in het huidige bestuur van Mill Hill Investments een Argentijns meisje figureert: Marcela Silvia Quiñonez uit Buenos Aires. Gesecondeerd door twee echte Hollandse jongens: Jacobus Johannes (aka Tako) van Ginkel en Bart Willem de Sonnaville. En weet u wat er nou zo leuk is bij die twee? Beiden zijn ze directeur bij Vistra Holding. Het trustfund aan de Schiphol Boulevard, dat bij ons in de serie Octopussy al een paar keer wat donkertjes voorbijkwam in verband met de aankoop van een licht geurend grachtenpand in Amsterdam, een Spaans-Curacaose wasstraat en de Terra Vitalis-affaire (2).
Nou kan onze Geertje dat allemaal niet helpen, maar we zouden wel graag willen weten waarvoor dat filiaal in Lugano heeft gediend. En of de geruchten waar zijn, dat zij buiten het pandje aan de Vossenlaan in Zeist ook nog kan beschikken over een paar optrekjes bij het Como meer en indertijd bij Mill Hill betrokken was bij het door de wringer halen van zogenaamd pensioengeld dat toebehoorde aan toppertjes uit de Nederlandse bank- en assurantiewereld. Dat lijkt voor de buitenstaander wat armoedig, maar Mill Hill heeft een maatschappelijk kapitaal van 800 meloen euro, waarvan ruim 370 meloen geplaatst en gestort is. Voldoende pegels en financiële ruimte dus om eventueel lekker mee rond te rommelen en de blauwe brievenbrigades te lummelen. Zonder twijfel heeft Geertje zich in de loop der jaren een warm plekje weten te veroveren binnen dit wereldje vol luxe en wellness. Snapt u dan nog waarom je je onder die omstandigheden druk kan maken om een schuttinkie, een saunaatje, een guest housje en een badderbadje? Nee, wij ook niet. Stay tuned.

(1) Zie voor dit twijfelachtige adres het artikel “Neerlands stille kracht” op de site van de Morgenster.
(2) Zie de serie “Hardhout met een luchtje” op onze Followup-site.