Lubbers en de Muzelmannenbom (001)
woensdag 7 september-2005
Het veroorzaakte maar een rimpel in de msm (mainstream media). Lubbers uitspraak op 9 augustus van dit jaar dat de CIA van meet af aan op de hoogte was van de activiteiten van de Pakistaanse metallurg Abdul Qadeer Khan, de vader van de Pakistaanse atoombom. En dat de Agency er de voorkeur aan gaf hem zijn gang te laten gaan. Zogenaamd om zijn netwerk in kaart te kunnen brengen. Bullshit natuurlijk, maar goed. Nadat een paar luitjes van de huidige Balkenbende de ex-premier in wezen voor gaga verklaarden en Lubbers zelf niet met meer details kwam, verdween de story in de archieven. Ondanks het feit dat Ruuds mededeling, waarop Krista van Velzen in de Tweede Kamer al had gepreludeerd, een formidabele impact had. Wij voelden ons eigenlijk knap belubberd en dat was niet voor het eerst.
We hebben namelijk al vaker gewezen op een andere nucleaire affaire waarmee de Kralingse womanizer te maken heeft gehad in zijn politieke carrière. In die context kreeg hij op de avond van 18 januari 1985 thuis bezoek van twee heren. Eén kende hij goed. Dat was Jos Kieboom, zijn eigen raadsadviseur. De ander kende hij niet. Het was een Rotterdammer, die als intermediair optrad voor de gedetineerde Slobodan Mitric, alias Karate Bob. Deze laatste had in de wandelgangen van de verschillende staatsinstituten die hij in de jaren tachtig successievelijk was doorgehobbeld verhalen horen fluisteren over een geheime nucleaire deal tussen een afvaardiging van het Nederlands bedrijfsleven en een gemêleerde delegatie uit het Midden-Oosten plus een daarmee gerelateerde diefstal van een forse partij uranium.
Mitric dacht te weten waar die uranium zich bevond en zocht via via contact met premier Lubbers. Die nam de zaak kennelijk zo serieus dat hij door Kieboom op 18 januari 1985 de al eerder genoemde ontmoeting met Mitric intermediair liet arrangeren. Daar rolde op 30 januari van de zijde van Mitric het volgende, door de intermediair onder woorden gebracht eisenpakket uit:
Bij aflevering en accoordbevinding van het monster wordt de hechtenis van Mitric direct geschorst. Mitric en de door hem te benoemen personen worden dan direct verzocht te onderhandelen en hun eisen te formuleren aan de minister-president, Lubbers.
Alle door mij, X, aan Lubbers gestelde eisen t.w.
- verblijfsvergunning Mitric
- vrijwaring der betrokken tipgever
- cautiestorting van het overeengekomen bedrag
worden op voorhand gerealiseerd.
Voor wat betreft het bijzijn van vertegenwoordigers van vreemde naties, daarop wordt niet ingegaan.
Niet misselijk dus, maar omdat de leverantie van het uranium-monster uitbleef werd uiteindelijk de hele zaak afgeblazen. Wat overigens niet wil zeggen dat de gestolen partij uranium niet bestond.
Het zou leuk zijn als Lubbers ook over deze affaire bij Argos of zo eens een boekje open doet.
Maar dan liefst van A tot Z. Anders blijven we raden.
