Deregulering, deregulering...

zondag 24 februari-2008
De mantra's van de laatste twintig jaar zijn simpel: globalisering, privatisering, deregulering...
Niets is verraderlijker voor een gezonde economie dan collectieve voorzieningen, nutsbedrijven en gedragsregels. De vrije markt met vrije consumenten die hun geld kunnen besteden zoals zij dat willen, dat is pas vrijheid. De logische keerzijde hiervan is ook simpel. Geen geld… dan ben je een loser en tel je niet mee.
En het is goed gegaan in de Westerse landen, als je onze (beter natuurlijk hun) economen mag geloven, nog even doordouwen en een betere wereld is daar.
Soms valt er even een schaduw over die mantra's, zoals een wolkje voor de zon kan schuiven. In dit geval gaat het om een pleidooi voor regulering! Regulering? Nu net als ene meneer Nijpels weer eens een betoog hield om de AOW af te schaffen (zoiets bestaat helemaal niet in Europa, Nederland loopt uit de pas, werken tot je tachtigste).
Ja juist op zo'n moment wordt weer even duidelijk hoe de zaken echt liggen. Namelijk dat de kosten altijd voor de samenleving zijn en de winsten voor de private ondernemingen. Als die winsten in gevaar komen, of als het voorbestaan van een sector in gevaar komt, dan is het logisch dat de overheid regels gaat stellen (Lees: de rekening gaat betalen). Neem nu het voorstel van de Amerikaanse Bank of America dat rond gaat onder Amerikaanse politici. Komt simpelweg neer op: maak een fonds met een kapitaal van zo'n 739 miljard dollar, stop daar alle failliete hypotheken in en ... het probleem voor de bancaire sector is opgelost. De burger mag dokken, generaties lang, de winsten vloeien weer zoals het hoort in een andere richting. Zoiets zou onze Wouter nou nooit overnemen, toch? Hahaha...