sociaal-liberalisme in de praktijk

Vandaag de dag hebben we te maken met weer een nieuw kabinet met weer een nieuwe kleur en nieuwe stroming. Sociaal-Demokraten met Liberalen en Demokraten levert de term Sociaal-Liberalisme op. Sociaal-Liberalisme, tsja, wat is dat nou weer. Ruim baan voor de bazen met hier een daar een vangnetje voor de werknemer? Dat is toch al jaren zo, zou je zeggen, met enorm vreselijke gevolgen? De bedrijfswinsten zijn weer enorm; je kunt je afvragen of de zogenaamde verliezen van de afgelopen periode niet voornamelijk het resultaat waren van creatief boekhouden. De uitstoot van arbeid is in volle gang, de vakbonden volledig ingepakt (dik betaalde vakbondskaders laten zich door notabene banenpoolers rondrijden!) en ze moeten nu helemaal hun mond gaan dichthouden want om de ondernemerswinsten veilig te stellen zijn looneisen uitgesloten...
Ook in DenBosch zie je de armoede om je heen toenemen. Dak- en thuislozen, aan alkohol en/of harddrugs verslaafden en bedelaars worden een vrijwel zonder protesten geaksepteerd onderdeel van datgene wat we dagelijks om ons heen zien en meemaken. In Rotterdam gaan ze daar wat aan doen! Er komen daar zoveel klachten van voorbijgangers en winkeliers over bedelaars in de winkelstraten van de stad dat de rotterdamse politie nu veel harder gaat optreden. Meer surveilleren en meer processen-verbaal moeten het sociale probleem oplossen. Meer processen-verbaal!? Aan iemand een bon geven die voor zijnhaar dagelijkse boterham of chemische verslaving staat te collecteren!? Voortaan zie je dus politieagenten een bon uitschrijven aan mensen die te ziek zijn om op hun benen te staan, die vanwege schandelijke bezuinigingen nergens meer hulp kunnen krijgen, en daardoor veelal met gigantische psychische en lichamelijke problemen op straat leven.
Dit alles staat toch wel in groot kontrast met het jarenlange gesjoemel van ex-minister president Ruud Lubbers - zie kleintje 275 het artikel over hem waarbij het Kleintje overigens heeft vergeten te vermelden dat dat overgenomen was uit het blad Promotor uit Helmond. En wat te denken van de schandelijke afspraken tussen ex-burgemeester Ed van Thijn en Nordholt (nog steeds politiecommissaris in Amsterdam met een jaarinkomen van een kwart miljoen). Dat de huidige minister van binnenlandse zaken Dijkstal ooit eens bij een malafide spekulatiebeurs wat geld heeft belegd en dat minister van economische zaken Wijers zijn geld via een grote omweg aan de nederlandse belastingdienst onthield is zo doodgewoon dagelijks nieuws dat niemand er meer onrustig van wordt. Pas geleden werd bekend gemaakt dat na onderzoek was gebleken dat grootschalige belastingfraude nauwelijks bestraft werd terwijl mensen die afhankelijk zijn van een minimum-uitkering onderworpen zijn aan een toenemende repressie die vrijwel dagelijks mensen de afhankelijkheid waarin zij gevangen zitten laat voelen... Zie ook elders in dit kleintje dat verhaal van die overheidsdienaren (Van Dun en Sonneveld) die ook na een scheve schaats een vet jaarinkomen aan wachtgeld blijven ontvangen. Of, weten jullie nog, die burgemeester in het Limburgse Brunssum die ontslagen werd vanwege het aannemen van steekpenningen, het schenden van (ambts)geheimen en valsheid in geschrifte? Hij moet in maart 1995 nog een keertje voor de rechter komen maar wanneer hij voor honderd procent veroordeeld wordt blijft hij ook honderd procent van zijn wachtgeld van 80.000 gulder per jaar ontvangen tot aan zijn pensionering! Hij is nu 53 jaar dus tot aan zijn pensionering ontvangt deze rijkszwendelaar nog negen ton salaris waarvoor hij helemaal niks meer hoeft te doen! En wat te denken van de havik Joris 'driepinter' Voorhoeve? Wij al denken dat we van zijn praatjes verlost waren toen hij per januari 1991 direkteur werd van het koude oorlog-instituut Clingendael. Maar nee hoor, hij is wederom terug en nog wel als minister van defensie. Eindelijk mag hij ook tijdens zijn werk het camouflage-pak aantrekken en met échte militairen praten en in tanks rijden. Jaren geleden was middels zijn bijbanen goed duidelijk uit welke hoek de wind bij hem waait: zo was hij voorzitter van de fel-anti-communistische Stichting Help de Afghanen, bestuurslid van de Stichting Vredespolitiek dat hartstikke vol met lieden uit het Oud Strijders Legioen zat, en bestuurslid van de rechtse tegenhanger van het IKV, het Interkerkelijk Comité Tweezijdige Ontwapening (ICTO). Overigens was Joris Driepinter ook binnen het al eerder genoemde OSL geen onbekende. Hij kwam wel eens een praatje houden bij de rechtse Prosper Ego-lobbie, die in hun blad Stavast maandelijks de grootst mogelijke rechtse en racistische praatjes verkondigen. Ach, en zo zouden we uren kunnen doorgaan...

Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 277, 23 september 1994