Politiek koestert racistische kiezers

Gemeente negeert richtlijnen justie

Ondanks de ongetwijfeld strategisch bedoelde maar ernstig verlammende mediastilte van CDA-burgemeester Ton Rombouts van DenBosch rond de "Verriesthof-affaire" en de gretigheid waarmee het plaatselijke Brabants Dagblad (VNU) in is gegaan op dat opdrogen van mededelingen van het stadsbestuur, lukt het de Bossche stadsregenten niet om de deksel op de put te houden.

In tegenstelling tot wat directeur Cees Hobo van de Stichting Hertoghuizen, eigenaar van de huurwoningen aan de Hugo Verriesthof, en burgemeester Rombouts zo graag hadden gewild bleef de landelijke pers over deze affaire berichten. Ook de televisie ging meedoen, en tsja, dan gaat het ineens over vele honderdduizenden kijkers, die ook nog eens vragen gaan stellen. Want het is nu duidelijk dat het Somalische gezin niet op Verriesthof nummer 16 durft te gaan wonen vanwege burenterreurr en dat dit ook geldt voor nummer twee van de woningzoekendenlijst, een gezin uit Djibouti. Beide gezinnen haken af uit angst voor een aantal racistische buurtbewoners, die zoals bleek uit Kleintje 291, 312 en 313 hun handtekening hebben gezet onder de extreem-rechtse Nederlands Blok-kandidatenlijst eind 1995. Een aantal Bossche buurtbewoners is het dus met behulp van racistische en diskriminerende uitlatingen simpelweg gelukt om hun straatje blanker te houden.

Bedankt Knillis en Bosch Belang
In het vorige Kleintje gaven we GroenLinks op hun kop omdat ze deze affaire ten eigen bate gebruikten. Hadden we op dat moment geweten dat alle andere politieke partijen in de gemeenteraadsvergadering van 25 september 't zelfde zouden doen dan hadden we het niet zo gedaan. Wat een hypocriete toestand zeg. Natuurlijk blijven we er bij dat GroenLinks er beter aan had gedaan om een gezamenlijke aktie op touw te zetten in plaats van een kaartenaktie gericht op zichzelf, maar daarmee is de kritiek op al die andere partijen die gewoonweg hun bek hebben gehouden niet voorbij. Integendeel! Want wat gebeurde er eigenlijk allemaal op die hier boven bedoelde gemeenteraadsvergadering van 25 september? GroenLinks wilde de Verriesthof-gate middels een interpellatie aan de orde stellen, en werd zoals beschreven door iedereen afgebekt. Maar ook de "Kinderhof"-affaire stond die avond op de politieke agenda. Daar hebben we in Kleintje Muurkrant eigenlijk nog niks over geschreven omdat dit overal in het land in het nieuws is geweest. De Kinderhof is 't partikuliere kinderdagverblijf waarover de Bossche GGD een vernietigend rapport heeft geschreven. Zoals gezegd stonden deze twee thema's prominent op de gemeenteraadsagenda. En wat gebeurde er? Voordat deze onderwerpen ter sprake kwamen wilde Stadspartij Knillis, daarin gesteund door Bosch Belang het gaan hebben over het gemeentelijke "communicatiebeleid" (dat overigens inderdaad abominabel is). Burgemeester Rombouts zag dat echter niet zitten en wilde het daar eigenlijk simpelweg niet over hebben. Uit boosheid stapten de raadsleden van Knillis en Bosch Belang uit hun pluche en gingen op de publieke tribune zitten. In het Brabants Dagblad van zaterdag 27 september schreef Wim Arts dat die vlucht uit de politieke arena vooropgezet en (dus) gepland was om het risico-volle debat over de Verriest- en Kinderhof te ontlopen. Een scherpe analyse die wij ongezien (helaas moesten wij het kleintje vouwen en waren daarom niet bij die gemeenteraadsvergadering) overnemen. Ziejewel, wanneer het Brabants Dagblad wat goeds doet zijn we heus niet te beroerd daar melding van te doen, hoor, want inderdaad, Bosch Belang haalt hun stemmen onderandere in Empel (en daar wonen de uitbaters van het kinderdagverblijf) en zowel Bosch Behang als Knillis zijn te angsthazerig om fel van leer te trekken tegen het racisme van buurtbewoners zoals in de Verriesthof, want - en daar draait alles iedere keer opnieuw weer om - dat buurtgedrag is helaas geen uitzondering, en bedoelde politieke stromingen gokken op stemmen uit dit soort buurten. Waar het helaas allemaal om draait is dat niemand, behalve GroenLinks, de politieke moed heeft gehad zijn of haar muil open te trekken tegen dit schandelijk racistische gedrag. Ik durf de stelling aan dat dit allemaal heel anders zou zijn verlopen indien de gemeenteraadsverkiezingen net achter de rug waren geweest. Wat een stelletje schijters!

Rombouts wijkt voor georganiseerd racisme
In tegenstelling tot Groen Links is Burgemeester Rombouts in deze hele affaire er tot nu toe aardig in geslaagd om zichzelf "buiten beeld" te plaatsen en daar te blijven. Naar wij aannemen geheel met instemming van de overige leden van B&W en van de gemeenteraad. Hoe aardig en contrastrijk om hem op de lokale tv-zender zacht doch ferm te horen verklaren (over de tegen de drugsopvang protesterende bejaarden) dat de gemeente haar beleid gewoon uit zal voeren. Maar wat een stilte over de Nederlands Blokkers en andere racisten. Je zou toch bijna gaan denken dat de Gemeente geen machtsmiddelen heeft om dat te bestrijden. Gezien de kwaliteiten van het Bossche ambtenarencorps zal dat idee wel rondgaan. Blijkbaar zijn de desbetreffende ambtenaren niet op de hoogte van mogelijkheden tot strafrechterlijke vervolging. Laat Kleintje Muurkrant hen allen even op weg helpen: door het college van Procureurs Generaal is een Richtlijn Discriminatiezaken vastgesteld opdat de politie snel en adequaat tegen dit soort discriminerende zaken kan optreden. Het is de moeite waard om na te gaan of Burgemeester Rombouts op de hoogte is van deze regeling of niet. Of wil hij gewoon, consequent en tegen elk beter weten in, vast blijven houden aan zijn oorspronkelijke versie van deze hele affaire: "daar is geen sprake van racisme, maar van noodkreten en misverstanden." In het Romboutsiaanse denken zijn deze mensen immers ook "ambassadeurs van deze stad".

Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 314, 24 oktober 1997