vrijdag 14 januari-2005
Het was weer zover, twee pilaren van de westerse vrijheid publiceerden recentelijk voor de zoveelste keer hun vrijheidsindex. Misschien dat de eerste reactie er één is van “geweldig”, zo’n overzicht. Kun je snel zien waar op de wereld vooruitgang geboekt is en hoe elementaire zaken als armoede, ziekte, toegang tot gezondheidszorg, onderwijs en effectieve publieke werken er voor staan.
Helaas, het gaat bij deze twee pilaren niet om zulke alledaagse banale zaken. Het gaat om veel belangrijker en elementairder zaken zoals vrijheid van overheidsinterventies op gebieden als landhervormingen (Bolivië), onevenwichtige sociale programma’s (Venezuela); regels aan privaat ondernemerschap (Cuba). (zie hier de index). Kortom, het gaat de Wall Street Journal en de Heritage Foundation om de economische vrijheid van grote ondernemingen en de daarbij behorende vrijheid van kapitaalsbewegingen. Om verdergaande liberalisering, privatisering en het verder terugdringen van democratie.
Zo zie je maar weer dat vrijheid voor de één en permanente ellende voor de ander zich niet in de ondernemingsboekhouding laten kwantificeren. En de “elite” maar doorlullen over marktwerking, deregulering, productiestijging, loondaling, huurverhogingen en meer van dat moois.
Misschien moet er eens gedacht worden aan herverdelen en onder publieke controle terugbrengen van nutsbedrijven, openbaar vervoer, gezondheidszorg etc. etc.

zaterdag 30 juli-2005
Donderdagavond serveerde de Amerikaanse televisiezender ABC in het programma Nightline een interview met Shamil Basajev. De Tsjetsjeense rebellenleider die al jaren strijd voert tegen de Russen om ze het land uit te wurmen. Daarbij vallen afschuwelijke spaanders. Zoals bij de gijzeling van een school in Beslan vorig jaar. Toen werden 338 mensen over de kling gejaagd, waarvan de helft kinderen waren.
Basajev kwam tijdens het vraaggesprek onderandere met de volgende opmerkelijke uitspraak: “Ik geef toe, ik ben een bandiet, een terrorist. Maar hoe noem je de Russen dan?”
De Ruskies waren des duivels over de uitzending van ABC, de Amerikanski’s hielden tot nu toe stijf de kaken op elkaar. En Ted Koppel, de presentator van het programma, verdedigde de uitzending met een bekend adagium: “Vrijheid van meningsuiting heeft waarde omdat het ons toegang garandeert tot impopulaire mensen die het onacceptabele nastreven”.
Dat biedt vrolijke perspectieven. Binnenkort mogen we van ABC dus interviews verwachten met alle directieleden van Osama’s Flying Circus. En hoe mooi zou het dan niet zijn als Bin dan bijvoorbeeld zegt “Ik geef toe, ik ben een bandiet, een terrorist. Maar hoe noem je de Amerikanen dan?”
Eens zien hoeveel minuten Koppeltje dan nog voor ABC werkt ondanks de vrijheid van meningsuiting die ons toegang garandeert tot impopulaire mensen die het onacceptabele nastreven. Go for it, Ted!

woensdag 16 februari-2011
De Medal of Freedom is de hoogste Amerikaanse burgeronderscheiding. Die krijg je als je iets heel moois hebt gedaan op het gebied van de wereldvrede, cultuur, sport, macrameeën etcetera. En niet te vergeten voor de Amerikaanse nationale vuiligheid, pardon veiligheid. Foutje, bedankt. In het kader van dat laatste hing Barack Obomba gisteren zo'n medallie om de nek van Pappa Bush. Omdat diens leven een testament is van zijn geloof dat het vervullen van een publieke functie een eervolle roeping is. Je wordt er misselijk van als je het leest. Good old George en eervol. Gekker kan niet.
Er was trouwens nog een medalliedrager in het nieuws. Opnieuw. Dat was Norman Yoshio Mineta. Minister van transport onder Bush junior. Die had tegenover de nationale onderzoekscommissie 9/11 ooit een verklaring afgelegd over zijn wederwaardigheden ten tijde van de voorstelling van het Flying Circus. En vreemd, die verklaring was niet opgenomen in het eindrapport van die commissie. Nou ja, vreemd. Zo vreemd nou ook weer niet.
Mineta bevond zich op 9/11 in het Presedential Emergency Operating Center. Een bunker waar je George Wacko zou hebben verwacht, maar die was na een voorleesbeurt in Florida met de Air Force One op weg naar Nebraska. De leiding lag daarom in handen van vice-prez Dick Cheney. En in die capaciteit had Dicky de luchtmacht bevel gegeven tot nader order aan de grond te blijven. Zou je zeggen, dat ie na de eerste acts op Manhattan de stormbal zou hijsen. Deed ie niet. Zelfs niet toen duidelijk werd dat er iets op het Pentagon afkwam.
Mineta: "Er kwam een jongeman binnen en die zei tegen de vice-president: het vliegtuig is 50 mijl van het Pentagon vandaan... dertig mijl... tien mijl... is de order nog steeds van kracht? En de vice-president draaide zich om en zei: "Natuurlijk is de order nog steeds van kracht. Heb je iets anders gehoord?".
Onnodig te zeggen, dat Dick Cheney ook drager is van de Medal of Freedom. Heeft ie in 1991 al gekregen van Pappa Bush. Die moet een vooruitziende blik hebben gehad.

zondag 10 april-2011
Toen op 9/11 de voorstelling van het Flying Circus ruim onderweg was, had president Bush na een voorleesbeurt in Florida "uit veiligheidsoverwegingen" koers gezet naar Nebraska en zat vice-president Cheney in de commandobunker. Hij had de luchtmacht opdracht gegeven aan de grond te blijven. Zelfs nadat op Manhattan de Twinfakkels al waren ontstoken en de artiesten die de Pentagon-act moesten verzorgen al druk bezig waren in de piste (1).
Militair expert April Gallop bevond zich samen met haar zoontje in het Pentagon toen het derde vliegende voorwerp van het Circus daar naar binnen gierde. Zij had geluk. Zij raakte licht gewond. Haar zoontje mankeerde niets.
Na de voorstelling werd haar opgedragen om tijdens haar verhoor keurig binnen de lijnen van de officiële versie van de gebeurtenissen te blijven. Deed ze niet. In 2008 (!) liet zij haar eigen verhaal vastleggen. Zij verweet daarin de 3 Stooges (Cheney, Rumsfeld en chef-staf Myers), dat zij ernstig tekort waren geschoten toen duidelijk werd, dat het Pentagon het derde doelwit was. In haar visie hadden ze de tent moeten laten ontruimen. Ze spande een rechtzaak tegen het trio aan. Op 15 maart 2010 ging de zaak van April de pottenbak in. Maar ze tekende hoger beroep aan en op 5 april jl. kwam de zaak opnieuw voor.
En wat denk je wat? Een van de drie jurken die kwamen opdraven om April's klacht te behandelen was ene John M. Walker junior. En laat dat nou een neef van George W. Bush wezen. Yes. Cat in het backy zou je zeggen. De advocaat van April vroeg wraking aan. Tot tweemaal toe werd die geweigerd. Drie keer raaien waarom. En vier keer raaien waar deze rechtzaak op uitdraait. Geen kaarten. Geen bloemen.

(1) Zie deel 1 dd. 16 februari.

vrijdag 9 mei-2014
Gelukkig dat er opnieuw ergens in de Europese Unie een stukje vrijheid is verworven. Eén van de verworvenheden van de Europese Unie die vrijheid, althans als je de media mag geloven. Gelukkig is dit fenomeen te vinden in de oude bakermat van onze democratie, juist ja: in Griekenland.
Iedereen weet zo ongeveer wel dat "we" met z'n allen Griekenland hebben gered. Dat kostte wel wat (in euries en in mensenlevens) maar ja, voor zoiets moet je wat over hebben. Net als voor de vrijheid in Oekraine. Die nieuwe vrijheid in Griekenland is dat de politieke kaste daar heeft voorgenomen om de Griekse kusten vrij te geven. Vrij voor investeerders wel te verstaan. Weg met bouwvoorschriften die de investeringsvrijheid maar beperken. Weg met vrije toegang voor stavros met de pet, want ja privé eigendom wil zeggen privé en niet publiek. Geen gezeur meer over milieuzaken, dat kun je het best toevertrouwen aan de investeerders.