zaterdag 1 mei-2004
Gisteren maakten we ondermeer melding van het feit dat de Marokkanen die verantwoordelijk worden gehouden voor de treinaanslagen in Madrid grotere aandacht hadden voor Wein, Weib und Gesang dan voor Mohammed’s hersenspinsels. Waar hebben we iets dergelijks vaker gelezen? Juist. Bij Daniel Hopsicker. De Amerikaanse journalist die de wederwaardigheden uit het leven van Mohammed Atta en een van diens gabbers naar boven heeft getakeld toen die in Florida hun vliegopleiding genoten bij de school van de Nederlander Rudi Dekkers in Venice. De commandant van Osama’s Flyin’s Circus knoeide in die periode met een lokale schone en was ook niet viesvan een slokkie of een saffie. Toch niet iets wat je zou verwachten van een fanatieke moslim. Overigens heeft de hele geschiedenis Dekkers niet veel goeds gebracht. Hij ging failliet en zijn zaak is in handen gekomen van zijn Nederlandse “concurrent” ter plekke, Arne Kruithof. Uiteraard zag Dekkers op een vliegmijl zijn faillissement aankomen en verkocht dan ook zijn appartement in Florida voor het in handen viel van de curator. Zou je het zelf wezen. Maar een alerte lezer van deze rubriek wees ons erop dat aan die verkoop een eigenaardig luchtje zat. Rudi had het appartement namelijk voor 10 dollar verpatst aan een tandarts D.H.J.M. Ypkemeule in het Gelderse Ede. U voelt hem aankomen. Wij zonden de tandensmid een mailtje met de volgende tekst: “Geachte heer Ypkemeule,
volgens de Amerikaanse journalist Daniel Hopsicker heeft u in 2002 het appartement van vliegschoolhouder Rudi Dekkers in Venice, Florida overgenomen voor 10 dollar. Als dat juist is, dan gaan wij ervanuit dat u waarschijnlijk al voor de overeenkomst uit tot Dekker’s kennissenkring behoorde. Zou u ons kunnen zeggen wanneer u hem hebt leren kennen en of u ten tijde van het officiële onderzoek naar de achtergronden van Dekkers naar aanleiding van de gebeurtenissen op 9/11 in New York bezoek hebt gehad van nieuwsgierige heren van een of andere inlichtingendienst. Wij zouden uw antwoord gaarne willen gebruiken ten behoeve van een artikeltje over deze affaire op onze website”.
Nee heb je, ja kan je krijgen.

dinsdag 4 mei-2004
U weet het. Wij spelen graag op de aanval. En dan krijgen we in uiterst zeldzame gevallen zelf wel eens een doelpunt om de oren. Dat gebeurde ook in de eerste helft van deze match. Wij hopsten vrolijk achter de Amerikaanse journalist Hopsicker aan en meldden dat Rudi Dekkers, de Nederlandse vliegdocent van Mohammed Atta, in 2002 zijn appartement in Florida voor een tientje had weggedaan om de curator voor te zijn. Dat deden we aan de hand van een document dat stond afgedrukt op pagina 372 van Hopsicker’s boek “Welcome to terrorland”. Maar het ging daarbij om een voorlopigkoopcontract waarvoor de kosten een tientje bedroegen. Dat vernamen wij van tandarts Ypkemeule die Rudi’s optrekje indertijd overnam. Niet voor een tientje maar voor 43 duizend dollar. Verder bleek hij niet bijster gecharmeerd van de wijze waarop wij het gebit zetten in dit soort gevallen. Maar had geen hard feelings. En dat bracht ons weer terug in de wedstrijd. Wij wezen Ypkemeule erop dat onze vragen aan zijn adres nog openstonden. Kende hij Dekkers al van voor de deal en had hij later bezoek gehad van een stel rubberzolen? Zijn antwoord zette ons een beetje op het verkeerde been. Wij werden uitgenodigd om eens langs te komen in Ede. Kennelijk om over die materie eens van gedachten te wisselen. Helaas beschikken wij over te weinig pecunia om ons stante pede een reisje naar Ede te kunnen veroorloven. Daarnaast staan ons nog levendig de perikelen van Dustin Hofman in de Marathon Man voor ogen. Dus we hebben meneer Ypkemeule wel beloofd eens langs te komen. Alleen weten we nog niet wanneer.