Christiane Amanpour is een bijdehandje van CNN. Daarom mocht ze gisteren de Russische minister van BuZa Sergej Lavrov interviewen. Haar laatste vraag redde blijkbaar het interview, want die ging de hele wereld over. En Lavrov liet zien waarom Flappie Koenders altijd een Flappie zal blijven. Mocht u het bewuste stukje interview nog niet gezien hebben, hier is het.

Tjonge. Dat was wat. The Donald zei een decennium geleden iets genants over dames en de hele speenstream media riepen dagen lang schande. Hellary haakte daar gretig op in en zei dat een man die zoiets over dames uitbraakte niet geschikt was om president van de USSA te worden. Nou menen wij ons een ovaal sigarenverhaal te herinneren, waarin haar echtgenoot prominent voorbijkwam. En er waren legio min of meer analoge sages. Maar daar gaat het nu even niet om. In de visie van Hellary gaat het kennelijk meer om wat voor vrouwonvriendelijke taal een man uitslaat dan wat ie in the flesh voor vuiligheid produceert. Mogen we daaruit distilleren dat geile Billy verbaal nooit iets denigrerends over dames losliet? Nee, dat mogen we niet. Want volgens deze onder ede afgelegde verklaring uit 1998 zag ook Billy er geen been in om kleedkamertaal te gebruiken als het over dames ging. En toch werd ie president. Moet Hellary even vergeten zijn in de hitte van de strijd. Stay tuned.

Wat is een goed doel? In de ogen van Boudewijn Poelmann's vaandeldragers bij de Postcodeloterij. Nou uuuuh... zielige mensen die door allerlei rampen geen rooie reet meer over hebben, zielige kindjes in gebieden die door ons in middeleeuwse staat zijn teruggebracht, dieren die mede door elitaire jachtpartijen op uitsterven na dood zijn. Dat zijn grosso modo de goeie doelen waar ons gokgeld voor een deel heen gaat als je de tranentrekkende fillempies met Borsato, haar van Tensen, Gerstanofiets en meer van die modale verdieners geloven mag. Zitten we sinds eergisteren met een prangende vraag: behoort Bellingcat tot de fauna die beschermd moet worden? Hij is in ieder geval een uiterst zeldzaam dier in de UK, die na zijn valse catzenjammer over de sarin van Adolf Assad, de Skripal-groepies en de MH17-BUK van Poetin nu graag vanuit zijn dakraam een partijdig concert zou willen verzorgen over de oorlog in Jemen. Mauwt ie. Tot nu toe werd ie ondermeer gesponsord door Sjors Sores. De ouwe Hongaarse grisser die onze prinses Mabel aka de Marmot zo kundig de klasse der miljonairs heeft binnengeloodst. Maar blijkens dit bericht is nu ook de Postcodeloterij te hulp geschoten. Met een half meloen. En hoe dolletjes nou, onze Bellingcat vestigt zich nu samen met een nog een paar nestgenoten binnenkort speciaal in Den Haag om zijn Jemenitische soortgenoot de gekleurde bel aan te binden. Ja, ja. Nou, maak dat de cat maar wijs. De komst van de Britse geschiedvervalser heeft uiteraard alles te maken met de MH17-kees. In het Ooievaarsdorp van haar van Krikke zijn ze namelijk met alle macht bezig om volgend jaar in verband met die kees in Zeist weer een fleurige circustent op te zetten voor het voeren van net zo'n voorgebakken proces als destijds met dat gevalletje van Lockerbie. Oftewel de Postcodeloterij doet aan polletiek. En niet eens stiekem meer. Zij het dit keer zonder de Clintons. De kluit belazeren doe je bij … de Postcodeloterij. Stay tuned (JP)

Door Jan Portein.

U mag heel even meezingen. Maar het hoeft niet. Komt ie: “What's new Bellingcat, owhohohohoho, what's new Bellingcat owhohohohohoooo”. Wij hebben in het verleden nooit onder barkrukken en staminébanken gestoken dat we een pesthekel hebben aan die journalistieke lapjeskat en zijn kroost. Al was het alleen maar omdat ze met enige regelmaat kreupel en misleidend nieuws naar buiten mauwen. Voor een deel bij elkaar gekrabbeld op het internet, voor een ander deel in hun mik geschoven door infosmurfen uit hoge politieke kringen in de UK, de USA en de EU, die ons graag willen doen geloven dat al het slechts in de wereld afkomstig is uit Moskou en Bejing. Ondermeer in de vorm van disinformatie, hacking en de stiekeme beïnvloeding van onze politieke activiteiten en ons zakenleven. Daar staat uiteraard wat tegenover, want een kat moet ook verder. In aflevering 3 van deze serie maakten wij al melding van het halve meloen dat de Postcodeloterij doneerde. Mogelijk omdat bij dat goeiedoelenkanon de overtuiging leefde dat Bellingcat een bedreigde diersoort was. Ook de voormalige baas van onze prinses op de gouden erwt Mabel deed een duit in het voederbakje. Maar het meeste voer is afkomstig van instellingen als het Amerikaanse National Endowment for Democracy en het Britse Open Information Partnership (OPI). Voor de activiteiten van de eerste outfit verwijzen wij met onverbloemd enthousiasme naar onze soepel draaiende zoekmachine. De tweede is een propagandavehikel van de Britse overheid, die onze poes poes, moet je mellekie poes verraste met 13,7 meloen dollar uit de schatkist. Ondanks het feit, dat ze bij de OPI om de donder wel wisten wat voor twijfelachtige gourmet ze in het blikje hadden. Een lieflijke strofe uit een intern OPI-memo laat aan duidelijkheid niks te wensen over. Komt ie:

“Bellingcat was somewhat discredited, both by spreading disinformation itself, and by willing to produce reports for anyone willing to pay”.

Neemt u het zo mee of moeten wij het voor u inpakken? Bellingcat heeft bij ons ondermeer een concert gegeven op de schutting van de MH-17 affaire en op de onderste tak van de OPCW-boom, waarbij het rapport over de chemische aanval op het Syrische Douma in discrediet werd gebracht met een hele reeks valse noten. Opvallend: onze msm halen het niet in hun hoofd om de Bellingcanto met een ouwe schoen of volle pispot te onderbreken. Hoe zou dat toch komen zou je zeggen. Stay tuned.