zaterdag 1 november-2014
De Ping May is net de haven van Ponta de Madeira uit. Met een vaartje van rond de 11 knopen van Brazilië op weg naar Taranto, in de hak van de Italiaanse laars. Ja en? Nou, eind augustus lag ie nog in de haven van Santa Marta in Colombia met een ladinkje bulk. Bestemd voor Nederland. Ja en toen? Toen troffen uitsloverige grenssmurfen ineens 40 zakjes van elk 1 kilo Witte Neus aan. In de ankerruimte. En de Ping May was niet voor het eerst op weg naar Nederland. Begrijpt u wat we bedoelen? Ja. Eerste prijs.
De schuit vaart voor een koopie onder Liberiaanse vlag en is samen met haar drie zusjes Soya, Fu en Grain eigendom van de Foremost Maritime Corporation. Voor een koopie gehuisvest op de Marshall eilanden. Foremost is een zakenvehikel van de steenrijke Taiwanese familie Chao. Met als Godfather James Chao. Geen domme vogel, die James. Begon in de jaren tachtig van de vorige eeuw poen te steken in de polletieke loopbaan van ene Mitch MacConnell, die mede daardoor in 1984 senator van Kentucky werd. Er ontstond een hechte band tussen James en Mitch, die in 1993 nog een tikkie hechter werd toen Mitch de ss. Huwelijk betrad met Elaine Chao, een dochter van James. Sinds 2006 is Mac Connell aanvoerder van de Republikeinse fractie in de Senaat en dan ben je in de land of the free geen ingezakte loempia.
Nu doet zich de vraag voor of de vondst van die 40 kilo Witte Neus gevolgen heeft voor de glanzende carrière van Mitch? Natuurlijk niet. Mitch wist van niks. Trouwens, James wist ook van niks. Net als twee maandjes geleden Paris Hilton en haar pappa en mama. Die wisten ook niks (1). Zo zie je maar, Chinezen zijn niet veel anders dan wij. Ze kijken misschien iets anders uit hun ogen en ze eten met stokkies. Maar voor de rest verschillen ze niet veel van ons. Vandaar misschien dat de met name in de Amsterdamse Rijnstraat populaire Frits Bolkestein vandeweek tegenover Sven Kockelman verklaarde, dat hij de immigratie van een meloen Chinezen in Nederland geen bezwaar vond. Rare Chinees, die Frits.

(1) Zie “Oelala Paris” van 3 september 2014.

donderdag 6 november-2014
Nou? Wat zeiden we? Mitch MacConnell hoefde niet eens te sprinten. Hij ging met twee vingers in zijn giegel door de finish. Bij de Senaatsverkiezingen in Kentucky. Voor de zesde keer! En hij is nu in wezen de machtigste Republikein in de USSA. Ondanks die vondst van 40 kilo Witte Neus op die schuit van zijn schoonfamilie (1). Ging na zijn overwinning gewoon op de kiek met zijn vrouwtje. Niks aan de hand. Btw, er was nog een vlekje op het blazoen van de ouwe rakker. Toen hij in 1967 een gerede kans liep om in Vietnam gewokt en gemazeld te raken bedacht ie een smoes om eronderuit te komen. Hij kreeg iets aan zijn ogen en dat is lastig tussen de rijstvelden. Om zijn enkele reis naar huis te bespoedigen zocht hij dagelijks contact met een Republikeinse senator die hij goed kende. Of die effe druk wilde zetten, want hij wilde graag op tijd naar huis om aan de Universiteit van New York wat rechtenkennis op te doen. Eitje. Maar gek, nadat ie zijn PSI definitief had ingeleverd meldde hij zich nooit aan de poort van de New Yorkse universiteit. Misschien kon hij hem niet vinden vanwege zijn belazerde ogen. Kan. Mogelijk dat voornoemd euvel ook aan de basis ligt van het gerucht dat ie aan de genitaliën van een meneer had staan te rommelen en dat die oelala-actie de werkelijke reden was voor zijn ontslag bij het leger. Hoe dit zij, Mitch heeft geen brandschone record. Maar hij is ook al 72 en allicht dat er in zo'n redelijk lang leven de nodige shit happened. Mocht u hem de komende dagen op de teevee zien, weet u wat leuke dingetjes van hem. Kijk je toch anders naar zo'n gozer. Stay tuned.

(1) zie de vorige aflevering.