Skip to main content

Nederland is een speelgoedland in de Anglo-Amerikaanse omhelzing dankzij haar speciale functie van 'distributieland'. De echte problemen komen aan de oppervlakte in landen als Frankrijk, de tweede economie van de EU. Daar wordt de strijd aangegaan door en met de arbeidersklasse en de sterk verarmde middenklasse die door de rijke elite worden aangevallen in een test hoever ze kunnen gaan het volk te knechten, waarvan de resultaten vervolgens op de andere EU-staten zullen worden toegepast. Griekenland werd met succes gekneveld door het IMF en haar banken. Dat zijn de modellen die landen wachten die zich wagen te verzetten.
Het 'Europese ideaal' met haar Brusselse waterhoofd aan emolumenten (de speelgoed-parlementariërs ontvangen 8000 euro per maand buiten dagvergoeding en onkosten, pensioenen rijzen de pan uit) moet worden gelegitimeerd door verkiezingen. Daarom is het van het grootst mogelijke belang om niet te gaan stemmen voor de Europese verkiezingen. In Frankrijk roepen de Gele Vestjes daartoe op.
Natuurlijk was het animo voor de Europese verkiezingen nooit groot. Zelfs in ons meest dociele en Anglo-Amerikaanse land ter wereld, waar ze graag hun taal inruilen voor steenkolenengels. Omdat het Europa project nooit voorgelegd is aan de kiezer, blijft het probleem bestaan dat die kiezer een moment wakker wordt en zich realiseert waar hij ingetuind is. Met open ogen ingelopen in een muizenval. Gelukkig voor de macht werd het Referendum afgeschaft door Den Haag na een paar misrekeningen. Notabene door 'Referendum partij D' 66. Niet voor niets is het Referendum op initiatief van burgers een van de eisen van de Gele Vestjes in Frankrijk. Het zou een mogelijkheid bieden aan de bevolking om het door het kapitaal geregeerde staatsapparaat te corrigeren. Dat mag niet gebeuren.
Er kan dan ook geen andere conclusie worden getrokken dat een stem op welke partij dan ook een legitimatie is van een onderdrukkingsapparaat bedoeld om ons te knechten ten behoeve van het kapitaal. Dus: niet stemmen. Geen stem voor de comedie van Brussel. Geen stem voor de oplichters en frauduleurs. (WK)

  • Datum: .

De landen van Zuid-Europa die tot de EU behoren hebben de introductie van de euro moeten bekopen met een achteruitgang van de productie met 20% en een navenante stijging van de werkloosheid, met name onder jongeren. Dit geldt voor Frankrijk, het land waar Macron campagne voert voor meer Europa en een Europees leger, maar nog meer voor Italië en het Iberisch schiereiland. Over Griekenland zullen we het maar niet hebben, want dat is deze politiek tbv de grote concerns in ultima forma.
In het Verenigd Koninkrijk zijn de Europese verkiezingen een test voor het Parlementaire bestel dat sinds mensenheugenis wordt gedomineerd door twee partijen, tegenwoordig Labour en de Conservatieven, maar uitgedaagd wordt door de Brexit-partij van Nigel Farrage. Vandaag, vlak voor de urnen spreken, heeft premier May de lang verwachte truuc van een nieuw Referendum over Brexit uit de doos gehaald in een wanhopige poging een nederlaag af te wenden. Een bliksemafleider op een moment dat haar positie onhoudbaar is geworden. Misschien om haar reputatie als 'slechtste premier ooit' in de geschiedenis van het VK nog enig cachet te geven.
Wat er in Oostenrijk gebeurt is van een andere orde. Bedoeld om de onafhankelijke (ten opzichte van Rusland uiteraard) politiek van Wenen teniet te doen. Een video opgenomen in 2017 werd vlak voor deze nepverkiezingen voor een nepparlement gelanceerd en heeft de betrokken rechtse regeringspartij (de FPÖ, die van Jurg Haider, voor de oudere lezertjes) gedwongen uit de regering Kurz te treden.
Zo trekken deze nepverkiezingen een verwoestend spoor door een EU die nooit enig enthousiasme voor Brussel kon genereren.
Een reden om te gaan stemmen in dit beklagenswaardige land? Uiteraard niet. (WK)

  • Datum: .