Onthullingen uit de ouwe doos

vrijdag 22 februari-2008
Tom Jones - nee niet de slipjesverzamelaar uit Wales, maar het baasje van vliegtuigbouwer Northrop in de good old days – maakte in 1957 kennis met prins Bernhard. Er ontstond geen vriendschap op het eerste gezicht, maar rond 1960 werden ze echte gabbers. Toen kocht Northrop namelijk twintig procent van de aandelen Fokker op en Tommie kon toen qq. naast onze voormalige verzetsleider neerploffen in een bestuursfauteuil van Neerland's trots.
Jones papte overigens niet voor niks aan met het vroegere lid van het Nazional-Sozialistische Flieger Korps. Hij wilde vliegtuigen verkopen en zocht daarvoor een stel invloedrijke lobbyisten. Was ie aan het goede adres. Bernhard introduceerde hem bij zijn vriend Fred Meuser, die net als hij ook voor Northrop-concurrent Lockheed in het veld was. En via Fredje maakte Tommie kennis met Hubert Weisbrod. Een Zwitserse schaduwbef die er een sport van maakte om broodjes smeergeld door te schuiven. Een van zijn gretigste klantjes op dat gebied had domicilie gekozen op Soestdijk. De samenwerking liep op little rolls en als waardering maakte Tom in de loop der jaren stiekempjes zo'n 750.000 dollar over naar Hubert. Die zorgde er vervolgens voor dat de gesmeerde broodjes op de juiste plek terecht kwamen.
Komen deze gegevens uit het proefschrift van Anet Bleich? Nee, uit het boek "The Arms Bazaar" van Anthony Sampson uit 1977 (!). Een jaar nadat begrafenisondernemer Joop den Uyl had besloten om de Northrop-affaire op een stille plek onder de grond te stoppen. Om ons het verlies van een dagje koekhappen, hinkelen, hoepelen, gemengd zingen, (klompen)dansen, toeteren, zuipen, ballen gooien en zwaaien met de oranjebovenfamilie te besparen. Dat Sampson het nog redelijk verse lijk weer aan de oppervlakte bracht, maakte kennelijk geen indruk meer in Den Haag. Waarom het nu dan wel zo'n fuzz veroorzaakt is ons een kruiswoordraadsel. Maar tja, de krant moet vol.