Voorwaarts en vooral vergeten...
dinsdag 5 september-2006
Lachen om die Bilderbert Koenders hè. De buitenlandexpert van Woutje AOW. Stelde gisteren een vraag (jawel) aan minister van Oorlog Henk Kamp. Ging over de hulp van Nederlandse vechtjassen en broeken aan collegas die buiten Uruzgan aan het knokken zijn met een zootje eigenwijze Talibandieten. Vond Bilderbert niet kloppen, want wij hebben onze jongens en meisjes juist naar Uruzgan gestuurd om te vuur en te zwaard de bevolking daar onze westerse zegeningen door de strot te wringen en ze te leren om met hun poten af te blijven van onze gasbuizen die over hun land komen te lopen. En dan kan het volgens Bilderbert niet zo zijn dat we straks half Afghanistan doorbanjeren om Jan en alleman bij te staan. Nou ja, vort, desnoods heel incidenteel, maar meer zeker niet.
Nou, van die vraag zal onze minister van Oorlog geen Kampsyndroom krijgen. Zegt ie meteen toe. Het beroerde is natuurlijk wel, dat zowel Henkie als Bilderbert weten dat onze tot aan het veldgebit bewapende missionarissen in Uruzgan van ze lang zal ze leven niet toekomen aan de ons voorgespiegelde taak: de bevolking binnen niet al te lange tijd een beetje knappe Kerstavond bezorgen tussen de papavers en met oud en nieuw Youp voor de buis. Lekker met een flesje prik en besneeuwde oliebollen en na het vuurwerk om twaalf uur met je mobiel je familie in Kabul of Jalalabat bellen. We zijn doodordinair bezig met oorlog voeren voor onze eigen belangen. En daar is de NAVO ook voor. Dus Bert, geen spelletjes meer in de Tweede Kamer. Wij zullen schandschaven.