Leugens in België (014)
dinsdag 19 oktober-2004
Toegegeven: in de zogenaamde Dutroux-files is zoveel smeerlapperij opgeslagen dat het al heel veel tijd vergt om er een beetje wegwijs in te raken. Laat staan om allerlei uiterst boeiende details met elkaar te verbinden. Neem nou de geschiedenis van de club Le Stanley in de Brusselse Rue de lEveque nr. 15. Een uitspanning waar je naar hartelust lekker uit je blote bol kon gaan. Als je tenminste de formidabele verklaring van Jacqueline Smolders mag geloven, de vroegere juffrouw van de vestiaire van de club, die in vroeger dagen zowel in Belgisch Congo als in Tunesië had gewoond.
Als inleidingtot een meer dan gruwelijk verhaal een licht gecomprimeerd citaat uit die verklaring van 18 maart 1997:
... Le Stanley was gelegen op de eerste en tweede verdieping van het pand. De club werd uitgebaat door Marcel Hofmans en een zekere Norbert. Ik weet dat ze beiden in deze periode werkzaam waren bij IBM te Brussel. Ik was zelf net terug in België na een vijfjarig contract te hebben volbracht als lerares in Tunesië. Ik zocht uiteraard werk. Ik vond er wel bij de Verzekeringen Zürich te Brussel en ik verdiende 9000 francs netto per maand. Op een dag zag ik een oproep staan in een kroniek van een soort streekkrant. Deze was gericht aan alle kolonialen die terug uit Belgisch Congo in België waren. Er werd gevraagd om de opening van een club Le Stanley bij te wonen. Marcel Hofmans was een vriend en ik wist dat ik eventueel via hem aan een beter betaalde job zou kunnen geraken. Het feest begon om 20.00 uur en we kregen gratis champagne tot 23.00 uur. Na dit uur moesten we de champagne zelf betalen en dit à rato van 3000 francs per fles. Ik heb er zelf geen betaald, want met 9000 francs per maand kon ik mij dat niet veroorloven. Maar er waren genoeg mensen met geld die mij gerust lieten meedrinken. Marcel Hofmans zocht vooral naar de mensen met geld en die vooraanstaande functies hadden. Magistratuur, hogere gegradeerden van politie en leger, dokters, adelen enzovoort.
Rond middernacht werd pas duidelijk hoe de bedoelingen waren in de club. Mevrouw Pypers of Piepers of Pipers die ik kende begon op de bar een striptease te doen. Toen ze gans naakt was kwam er een tweede vrouw van achter de bar tevoorschijn die met haar sexuele handelingen begon uit te voeren voor iedereen. Er kwamen al snel nog twee mannen zich in het spektakel mengen en ze bedreven seks met elkaar voor alle genodigden. Ik maak u er attent op dat mevouw Pypers de naam van haar echtgenoot droeg. Deze man was een topfiguur bij IBM te Brussel. De vrouw die eveneens naakt van achter de bar kwam noemde zich Emilienne. Mevrouw Pypers was sindsdien een actieve deelneemster aan de vele orgieën die georganiseerd werden vanuit de club. Ze kreeg later een voorname job bij de EEG waar ze thans nog altijd werkt.
Nou werken er bij het Europees optrekje in Brussel wel meer dames met een bewogen achtergrond, maar daar hebben we het nu niet over. In de volgende afleveringen volgen wij aan de hand van de ontboezemingen van Jacqueline Smolders de interessante carrière van de uitbater van Le Stanley, Marcel Smolders. Stay tuned.
