Doggies (018)

zondag 25 september-2011
Als je opleiding het niveau van Inholland een beetje ontstijgt dan koppel je het begrip "het verdriet van België" zonder knipperen aan het magnus opum van Hugo Claus. Gaat over de groezeligheid van de Belgische samenleving. Als je er midden in leeft heb je er misschien geen errug in en daarom is het verbazingwekkend dat nou juist een Belgische mevrouw iets verdrietigs noteerde. Oké, niet in eigen land, maar toch. Zij bivakkeert namelijk vaak in zuidelijk Europa en bekommert zich daar om het lot van meditterane zwerfhonden. En zoals u dankzij deze serie weet is ook het instituut van Pedro Koekebakker en zijn Fabiennetje op dat terrein actief. Gesteund door avontuurlijke ondernemers als Eddie de Kroes en Hans Noomen, engelen als Willem Pijpker en Willem de Moor en topdog Ruth Parasol (1).
Wat was die Belgische mevrouw opgevallen? Dat op de vliegvelden van Malaga en Faro wel de bags van Pedro's hondjes door de scan gingen, maar niet de doggies zelf. En nou kan je zeggen, dat je een misdaadroman van Jens Lapidus niet serieus moet nemen. Maar die meneer Lapidus schrijft niet alleen spannende boekies vol, maar is ook al een flinke tijd een zware jongensbef in Zweden. Dus iemand in the know. En wat schreef onze Jens in zijn boek Snabba Cash? Zie daarvoor aflevering 16 van april 2011. Snapt u wat we bedoelen? Of bent u te verdrietig? Stay tuned.

1. Onlangs liet Pedro nog in zijn huisblaadje weten dat Ruthje weer eens de Brits-Spaanse grens was overgestoken om een kijkje te nemen bij de zielige vierpoters in zijn etablissement. Compleet met een jolige foto. Zie voor Ruth ook en vooral aflevering 9 van 10 december 2008.