Skip to main content

De brief

woensdag 12 november-2008
Ja hoor, Cees weer. Fasseur. De door de koninklijke familie en de vereniging van orangisten goedgekeurde geschiedschrijver. Heeft deze week weer een boer gelaten over de Oranjes. Dus vanochtend een zogenaamd kritisch interview in de Volksfiets. Zijn boer was een uitvloeisel van de vondst van een afgesloten koffer in de kelder van Paleis Soestdijk nadat prins Bernhard in 2004 zijn last post had uitgeblazen. Omdat de sleutel pleite bleek te zijn was de koffer overgebracht naar de koninklijke bewaarplaats in Den Haag en daar door een personele long John Silver opengebroken. Nee, er zaten voor zover wij weten geen dubloenen, puh puh parels, of aandelen IG Farben in. Wel de nodige paperassen uit de oorlogstijd, die Bernilo grotendeels in Londen vierde, en de nodige Greet Hofmans vertellingen. Daar maakte Cees met toestemming van de keunigin een boer van. Met daarin ook vervat de dubbele naam van een Britse dame met wie de prins ook al had gekofferd. Verwonderde ons niet voor een eurootje, want de echtgenoot van Jula liet zich wel vaker door zijn fluit leiden. En niet noodzakelijkerwijs als er dubbele cq. adellijke namen in de buurt waren. Dochters van rijke patsers, filmsterren, vliegeniersters en naar verluidt beschermelingen van Zwarte Joop. You name it. Naast zijn duistere zakelijke strapatsen zouden deze Olympische trainingssessies voor Jula aanleiding zijn geweest om te rade te gaan bij voornoemde Greet die een eigen lijntje onderhield met Hem van boven. Althans dat beweerde ze. En Jula schijnt daar geloof aan te hebben gehecht. Dat bracht het ooit door Farben geinitieerde huwelijk in rep en Nederland in roer. Er werd een therapeutische commissie in het leven geroepen en die drong er bij beiden op aan de boel te lijmen. Aldus geschiedde. Om het vaderland te redden. Nauwelijks voldoende om een boer te laten, zou je zeggen. Maar Cees deed het toch. Om het spitten in al die rimram toch nog een beetje te rechtvaardigen. Was dit nou echt waar Cees op had gehoopt toen zijn licht van rood op oranje sprong? De Volksfiets:
"Fasseur vond niets dat leek op een Stadhouderbrief, een brief uit 1942 aan Hitler waarin Bernhard zich zou hebben opgeworpen als Stadhouder van Nederland."
Kijk, now we're talking. Maar de brief of verwijzingen ernaar zouden niet in de koffer zijn aangetroffen. Nee. Tuurlijk niet. En stel je eens voor dat Cees wel iets daarover had aangetroffen. Dan had dat van zijn langzalzeleven niet in die boer terecht zijn gekomen. Want de Oranjes zijn wel goed maar niet gek. Jammer Cees. Op naar de volgende koffer.

Klik hier om uw reactie toe te voegen