Skip to main content

Octopussy (493)

zondag 17 maart-2013
Het balletje kan raar rollen. Neem nou Henk van Druten en Laurens Brouns. Helemaal weg van een sport waarbij acht kerels op hun knollen heen weer spurten op een weiland om een bal tussen een paar doelpalen te rammen met een stokkie (1). Heet polo en je moet heel wat okkies hebben om in dat wereldje je entree te maken. Waar Laurens zijn okkies vandaan heeft gehaald moeten we nog even opzoeken, maar Henk was ooit het baasje van Bex Reizen tot ie de boel verpatste voor naar verluidt 140 meloen piek. En daarvoor kan je in principe wel wat paarden heen en weer laten hollen.
Nou is Nederland een postzegel en er wordt af en toe wel eens een wedstrijdje polo georganiseerd maar het houdt niet over. Nee, als je bij deze tak van sport echt een Duits staander wil krijgen dan moet je naar Zuid-Amerika. Naar Argentiniƫ of Braziliƫ. In die entourage ontmoetten Henk en Laurens op een dag een telg van de steenrijke Braziliaanse familie Coutinho. Althans, zo luidt het sprookje. De Coutinho's waren van huis uit zachthoutboeren, maar Henk en Laurens wezen hen op de welige mogelijkheden van de hardhoutvariant. Teak. De Coutinjootjes zagen het licht en kochten een gebied van 100.000 hectare op. Als je wat doet moet je het goed doen. Daarna trokken de kakelverse pologappies een paar ondernemingen uit de grond en hieven de glazen. Ze waren binnen, het feest kon beginnen. Ook op het gebied van polo, want normaliter kost het een hele kluit om je knollen in Braziliƫ te laten hollen, maar dat wordt al gauw fiscaal aftrekbaar als je daar economische activiteiten ontplooit.
Er was wel een maar. Als een of andere lokale indiaan langer dan een half jaar een stukkie grond op jouw land bezet houdt, dan wordt het verrekte moeilijk om die kloothommel langs juridische weg eraf te krijgen. Een Braziliaanse vorm van kraken zogezeid. Vandaar dat de Coutinjootjes helicopters boven hun gebieden lieten rondvliegen en mocht zich daar een kraakindiaan vertonen dan werd er met scherp geschoten. Dat haalt de moed er wel uit.
Voor de investeerders in de nieuwe hardhoutvehikels leek aanvankelijk alles crescendo te gaan. Leek, want ook hier ontstonden voor de groenzoeters dezelfde problemen als in Costa Rica, die in onze kolommen al zo vaak voorbij zijn gekomen. En de benoeming in 2008 van Marius van Eibergen Santhagens hielp daar geen lieve madre bij (2). Maar daarop focussen wij ons ditmaal niet. Mocht u toch nieuwsgierig zijn naar het relaas over de verder obscure gebeurtenissen in de Braziliaanse jungle verwijzen wij naar de site van frauderechtengeldzaken. Boeiend. Zeer boeiend. Stay tuned.

(1) In Afbaardistan doen ze iets in die richting met het karkas van een ouwe geit, maar dan hebben we het ook over onbeschaafd volk.
(2) Zie voor de introductie van Marius de afleveringen 491 en 492 van Octopussy eerder op deze site.

Klik hier om uw reactie toe te voegen