Cohengeintjes en Moszkowitzen
maandag 13 maart-2006
Els Unger zou volgens een van onze trouwe lezers tegen Het Parool hebben gezegd, dat zon 100 à 200 leden van de Nederlandse befkolonie de reputatie van die club naar de Filistijnen helpen. Ze hebben criminele connecties, verrijken zich ten koste van hun cliëntèle en maken een zootje van hun praktijk. En Els kan het weten, want ze is sedert acht maanden landelijk akela van de kolonie.
La Unger heeft in die periode niet stil gezeten. De tuchtcolleges leggen nu al sneller een schorsing op in plaats van de tot voor kort populaire berisping en de echte zware jongens in de kolonie kunnen hun toga alvast opspelden, want als we de akela mogen geloven is er een tsunami op komst.
En dan denken we niet meteen aan de woelingen rond Brammetje M. en de weelderige Minnie S., maar bijvoorbeeld aan de 40-jarige mr. drs. Marcel L. Cohen, opgegroeid als buurjongen van Willem Endstra in de Amsterdamse Diepenbrockstraat. Aan dat laatste kan je uiteraard niks doen, want je moet ergens wonen. Maar geinig is het wel.
Vlotte gozer die Marcel. Beweegt zich liefst ongeschoren, trendy in de kleren en met een musthave Jaguar door het sjieke Amsterdam-Zuid, waarover een ander ex-buurtje van Willem Endstra onlangs nog zon spraakmakende opinie etaleerde.
Financieel moet Marcel het naar eigen zeggen niet hebben van de advocatuur. Leuke bijverdienste, maar vastgoed brengt nu eenmaal meer op. En wat dat betreft vlogen de gebraden duiven onze popie boy al vroeg in de laadklep als mede-aandeelhouder van zijn moeders vastgoedportefullie. Met bijvoorbeeld alleraardigste pandjes in de Biesboschstraat, de Johannes Verhulststraat, de Sophialaan en de Admiralengracht. Kijk, en als je dan langs die comfortabele weg een beetje thuisraakt in dat wereldje, dan kom je er al gauw achter dat je meer uit vastgoedkoeien trekt als je ze koopt, splitst, van wat eenvoudige gemakken voorziet, een verfje eroverheen kloddert en ze vervolgens rapido met een leuke winst wegdrukt. Dus wat doet meester drandus Cohen graag? Juist. Zo word je easy nog rijker dan al je al was.
Waarom je dan glad ijs opzoekt op het ondergespoten befterrein blijft een raadsel. Toch gebeurde dat. Recentelijk zou namelijk zijn gebleken dat Marcel gesprekken met zijn cliënten zonder voorafgaand overleg op een teepje vastlegde om er daarna minder fraai mee te gaan klaverjassen in de richting van diezelfde cliënten. Schijnt een overtreding te zijn van gedragsregel 36, lid 1.
Nou houdt niet iedereen van vuile geintjes bij klaverjassen en een van voornoemde cliënten zou daarover een klacht bij Els Unger hebben gedeponeerd. Naar verluidt vond Marcel dat niet aangenaam. Het mag dan niet meer dan een bijverdienste zijn, maar als je als bef voor het luik gaat kijken de mensen in de Henriette Bosmansstraat en ruime omgeving toch anders naar je. Inmiddels zou hij daarom tegen Els al mea maxima culpa hebben gezegd, haar beloofd hebben dat ie nooit meer vals zal klaverjassen en haar hebben gevraagd of ze er a.u.b. rekening mee wilde houden, dat hij zich als advocaat-stagiair-ondernemer nog in een leerproces bevindt. Beetje late leerling, maar soit.
Binnenkort horen we hoe Els denkt over dit soort ongein. En dan hoort u het weer van ons. Of van een van onze collegas. Stay tuned.