Khanebraaiers (003)

woensdag 16 november-2005
We hebben hem al een paar keer opgevoerd in de serie “Lubbers had gelijk”: Aurelus Louis (zeg maar Relus) ter Beek. Volgens officiële gegevens tussen maart 1980 en oktober 1986 voorzitter van de Bijzondere Kamercommissie voor de zaak-Khan (“onderzoek naar het lekken van kernenergie-technologie naar Pakistan via de heer Khan”). Wil natuurlijk niet zeggen dat de geachte afgevaardigde Ter Beek zo’n 6 ½ jaar lang alleen maar als een gediplomeerde loodgieter op zoek is geweest naar die lekkages. Maar je mag toch in alle redelijkheid aannemen dat ie niet voortdurend antieke overblijfselen uit zijn neus zat te baggeren. Hij moet met zijn commissie het nodige hebben opgeduikeld en dat in ambtelijke geheimtaal hebben neergelegd in een rapport. Want dat doen commissies in Den Haag.
Nou kennen wij daar geen enkele syllabe uit, maar de vraag is of het de moeite loont om daar achteraan te gaan. Als het errug interessant was geweest, hadden we recentelijk daar wel iets over gehoord. Daarnaast is de huidige stadhouder van de Majesteit in Drente ook nooit geweldig mededeelzaam geweest over zijn bevindingen uit die periode. Toch vonden we in een dossier van De Krant op Zondag (1) een klein bewijs van onoplettendheid. Citaat:

“...Financieel ging het het concern (Urenco, red.) niet naar den vleze en kon het opdrachten goed gebruiken. Dat het daarbij gevoelig was voor sluipwegen was ook in kleine kring bekend.
Minister van Defensie Relus ter Beek kreeg in die tijd bijvoorbeeld als PvdA-Kamerlid en woordvoerder over de ultra-centrifugeproblematiek enkele geheimzinnige documenten, inclusief banknummers, toegespeeld. Daaruit moest blijken dat het belastingparadijs Liechtenstein een tussenschakel zou zijn bij dubieuze transacties. Ter Beek herinnert zich de documenten nog steeds goed. “Ik heb nooit kunnen achterhalen wat erachter zat. Maar ik weet nog wel dat ik die documenten kreeg van werknemers van Urenco. Die zeiden: kunt u niet eens uitzoeken wat er bij ons gebeurt?”, zegt hij nu”.

Vraag is of Relus op eigen houtje met die Urenco-documenten aan het sporten is gegaan of dat ie hulp heeft gezocht bij de BVD (Begraafplaats Voor Documenten). Misschien leuk voor een collega van het Asser Journaal om dat eens uit te vlooien.

(1) Een mislukt initiatief uit 1990.