Pieter en Friedrich (003)

Cornelis Verloop was een hufter. Met een crimineel verleden. Maar desondanks of juist daardoor interessant genoeg voor Adolf's geheimsmurfenorganisatie Abwehr om hem te recruteren. In de laatste oorlogsjaren maakte hij kennis met Christiaan Lindemans aka King Kong, die eveneens voor de Abwehr actief was en net als zijn naar Engeland overgestoken gabber Kas de Graaf tot de assets van Hauptmann Gerrit Reede behoorde (1). Ook Cornelis raakte verstrikt in het sinistere Duits/Britse dubbelspel, dat al in 1942 op de wagen was getild en waarbij de Ausradierung van communisten voorop stond. Geen wonder dus dat Cornelis na de oorlog eerst een tijdje op brood en soep werd gezet, maar daarna zijn weg vond in de Gladiolenbeweging.
In die brood en soep periode werd hij een paar keer verhoord door Rijksrechercheur J.A. van Wijk met wie hij in oorlogstijd al een paar leuke huzarenstukjes had uitgevoerd. Een van die verhoren had betrekking op Friedrich Schallenberg, die volgens Verloop naast een eenvoudige Grüne Polizist ook een Schlumpf van de Abwehr was geweest en in die hoedanigheid betrokken bij het sluizen van goud, effecten en vreemde valuta naar het genereuze Zwitserland. Maar er was meer narigheid en die had niets met poen te maken, maar meer met bovengenoemd dubbelspel. En Verloop dreigde daarmee de boer op te gaan als ie niet als de donder werd vrijgelaten. Het was kennelijk zo heavy, dat Van Wijk zijn pen even stil hield. Kwootje. Komt ie:

“Hoewel men in de meeste gevallen dergelijke dreigementen niet au sérieux moet nemen heeft zijn celgenoot toch de indruk dat men niet alles als “gezwam” van Verloop moet nemen. Hij is ongetwijfeld tot rare dingen in staat. Speciaal doelt zijn celgenoot op bepaalde door Verloop beweerde feiten, compromitterend voor een der hoogst geplaatsten in den lande. Ook tegenover mij, rapporteur, repte Verloop hierover en uitte de bedreiging dat hij mogelijk nog wel eens genoodzaakt zou zijn zijn wetenschap (gedocumenteerd) aan De Waarheid [het communistische dagblad, red.] mede te delen. De aard dezer mededelingen lijken mij, rapporteur, dusdanig dat het mij beter lijkt deze niet op schrift te stellen”(2).

Hoe moeilijk is het om in de term “een der hoogst geplaatsten in den lande” de man te herkennen die de oorlog in Engeland had gevierd? Niet. Houdt in dat uiterst compromitterende info in handen was van stukken verdriet die daarmee hun vrijheid hoopten te kopen. Of een financiële slag te slaan. En de twee ton waarmee Menten de info van Schallenberg via Kamervoorzitter Rad Kortenhorst probeerde over te nemen was zo'n slag. Stay tuned.

(1) Zie ondermeer de serie “Naar de kloten”.
(2) Vgl. Menten's uitspraak over het bevel uit het bevrijde zuiden om een stel communisten uit de regio Haarlem te kelen: “En ik zal maar niet zeggen welke handtekening daaronder staat”.