Het spookschip (007)

woensdag 10 september-2003
Het verhaal rondom het uit Hurghada gestolen en in Massawa teruggevonden Britse spookschip van de Rotterdamse o.g.-boer Willem Gerritsen cs. dat de hoofdrol zou hebben gespeeld in een omvangrijke wapendeal aan het Midden-Oosten begint nu toch echt wat ballen te krijgen. Zo lijkt het erop dat bij die deal ook Israël een rol heeft gespeeld. Jammer genoeg hebben wij van kapitein Jürgen op dat terrein niet veel meer te verwachten. Hij hult zich in zwijgzaamheid om zijn makkers die geld in het schip hebben gestoken niet verder in verlegenheid te brengen. Die zwijgzaamheid komt overigens niet uit de lucht vallen.Het grootste deel van hen heeft tot het Vreemdelingenlegioen behoord en de leden daarvan staan niet bekend als pratertjes. Een erekwestie. Nog net geen omertà, maar bij de geboorte hebben ze naast elkaar gelegen. Zo zal bijvoorbeeld niemand een bek opentrekken over de diefstal van 5000 blanco paspoorten die onlangs uit het stadhuis van Marseille zijn gestolen. Een deel ervan zou bestemd zijn geweest voor Jürgen’s vriendenkring. Maar geen kik van de zijde van deze leden van het “Legio Patria Nostra”. Wel een hoop geblaat over Al Qaida en daarna ging de hele story uit als een nachtkaars in een windtunnel. Echte doeners dus deze heren. Geen woorden maar daden. Dat belooft dus nog wat voor de betrokkenen bij deze affaire uit Rotterdam en omgeving. Of ze nou door het leven gaan als zakenman of als beftekkel. Want als je dit soort legioenluitjes belazert ben je nog niet bepaald klaar. Volgens Panamese bronnen rond Marc Harris (zie op deze site de serie “De doos van Pandora” ) zou er overigens nóg een Rotterdamse link zijn. Aan de papierwinkel van het spookschip zou namelijk vele jaren geleden een taxatierapportje zijn toegevoegd van ene Dirk Hoebee. Geen onbekende in het wereldje van de Amerikaanse offshore-koning. De waarde van het in de jaren vijftig gebouwde schip zou tientallen jaren later door Hoebee (tegenwoordig van de onderneming Verweij & Hoebee) in tegenstelling tot wat je zou verwachten op heel wat pepernoten hoger zijn geschat. Het “zo goed als nieuwe” vaartuig werd namelijk vrolijk getaxeerd op een bedragje van 7 cijfers ten behoeve van toenmalig eigenaar Hoogervorst die zijn drijvende eigendom graag wilde laten verzekeren. Want averij of erger zit in een klein hoekje. Al dan niet veroorzaakt door een welwillende handlanger. In dat opzetje zou ook een leuke rol zijn weggelegd voor een heer van Zuidafrikaanse afkomst die zijn sporen op het gebied van zwendel en gros ondermeer had verdiend bij het laten verdwijnen van de recette van een match in het Milanese San Siro-stadion onder het toeziend oog van de nietsvermoedende bobo’s in de skyboxen. De Zuidafrikaanse magiër behoorde tot de intimi van zowel Hoogervorst als de Egyptenaar Samir Hares, van wie die laatste op zijn beurt weer betrokken was bij het met geurige dollars omkopen van de lokale ambtenarij in Hurghada. Onder wie Captain Ashour, de havenmeester van Hurghada Port Control, die op de payroll van Samir Hares zou staan. De dollars waren afkomstig van Willem Gerritsen, die zich soms bij de deals van enige importantie zelfs van allerlei prinselijke titels voorzag. Zijn blauwe bloed draagt echter dezelfde genen als dat van de Saudische prinses uit het sprookje van Geertjan Dolk cs. De prinses die volgens het verhaal zo graag via een droomgarantie van 132 miljoen dollar het Promcastle had willen veroveren. Maar die daarin niet slaagde omdat de Raboreus te vroeg wakker werd. Jammer. Niet alle sprookjes hebben een happy end. Stay tuned.