Op de barricades in Frankrijk (013)

In tegenstelling tot wat veel mensen denken die MSM volgen, is de golf van de gele vestjes niet geluwd. Integendeel. De strijd verhevigt zich. Ook in aantallen (op grond van gegevens van het 'onpartijdige' minsterie van Binnenlandse Zaken) is het protest van Acte VIII ('het Achtste Bedrijf') groter geworden dan 'Editie VII' van het feestweekend ervoor.
Er waren massale defile''s in alle grote steden en barricades op wegen in alle Departementen. De woede en vastbeslotenheid der demonstranten lijkt alleen maar toe te nemen en richt zich steeds meer tegen de ordehandhavers, zoals in een pre-revolutionaire stuatie: in Dijon werd een kazerne van de gendarmerie beschadigd. In Parijs drongen demonstranten met een geleende vorkheftruck zonder veel problemen binnen in het gebouw waar het ministerie van Relaties met het Parlement en het kantoor van regeringswoordvoerder Benjamin Griveaux huist. De geplaagde en gehate secretaris van de Regering werd 'évacué d'urgence'.

'Niet ik werd aangevallen', maar de Republiek is aangevallen', uitte hij zijn verontwaardiging. Een hedendaagse variatie op het 'L'état c'est moi' van Zonnekoning Louis XIV. 
Maar de mooiste en tot de verbeelding sprekende scene speelde zich af op de Léopold Senghor-brug over de Seine, vlakbij de Assemblée Nationale waarheen de demonstraten wilden optrekken: Een voormalig bokskampioen (door de politie direct geïdentificeerd) die een heel peleton Mobiele Eenheid wegjaagt met zijn gehandschoende vuisten. Het zal een voorbeeld vormen dat nagevolgd gaat worden en het kantelen van de stemming kenschetst. Voordat hij zich bij politie meldde gaf hij deze verklaring. 'U respecteert de regels niet!', twitterde de Prefect van de Parijse politie woedend aan de voormalige Olympisch kampioen. Tegelijk werd twitter overspoeld met beelden van een politiecommandant die al aangehouden mensen met de vuisten bewerkte. De Fransen kennen 'de regels' van de politie. Daarom is die nu doelwit.
Eerst waren het 'anarchisten'. Vervolgens werd geprobeerd de Gele Vestjes als 'extreem rechts', anti-buitenlanders, homofoob en anti-vrouw af te schilderen. De collumnisten en media deden er maar al te graag aan mee. Maar door de brede anti-kapitalistische beweging, vol mensen van alle kleuren van de regenboog en de 'als Mariannes' deelnemende vrouwen die een essentiële rol speelden in het kleineren van de tot de tanden bewapende ordetroepen, zijn deze leugens niet vol te houden. Toen werd gezegd dat ze 'door Rusland betaald' werden.
Omdat dat niet werkte, integendeel in de dorpen werden ze laaiend 'Zijn er Russen hier?', werd zoals te verwachten viel volgende kaart gespeeld: 'de Gele Vestjes zijn antisemieten'. Nadat de autoriteiten (met door hen zelf georganiseerde) aanslagen een deel der Franse joden naar Israël hadden verjaagd waar ze Franse wijken met bistro's en stokbrood vormden, moeten de resterende joden nu bang zijn voor de Gele Vestjes. Het werd meteen doorgeprikt op de sociale media: 'Ik ben jood en Gilet Jaune!'
Dat is inderdaad het 'nadeel' van zo'n spontane volksbeweging (die in de 8 weken dat ze actie voeren al meer heeft bewerkstelligd dan de vakbonden in 10 jaar): dat iedereen 'namens de Gele Vestjes' iets kan beweren.
Maar dat houdt het volk niet tegen. Niet in Frankrijk.
Ondertussen is de "populariteit" van Macron gedaald tot een historisch dieptepunt: 25 %. (WK)