De dood van een spion (005)

woensdag 13 december-2006
Wel een heel slordige ex-FSB-er. Tenminste, als die meneer Kovtun, die samen met een gabber uit het voormalige FSB-arsenaal Alexander Litvinenko in Londen kwam opzoeken voor een zakendeal, inderdaad de hand heeft gehad in diens bizarre poloniumdood. Vanaf zijn vertrek uit Moskou is ie namelijk met het stralende goedje aan het strooien geweest als Pjotrmanknecht met pepernoten. In het vliegtuig van Moskou naar zijn eerste tussenstop in Hamburg was het al raak. In de taxi naar het huis van zijn gescheiden vrouw en zijn twee kinderen idem. In dat huis dito. In het vliegtuig naar Londen, in zijn hotel, in de bar, op de tribune, waar niet? Zat het in een lekkend flesje eau de toilette of in een buisje okselspray? Zat het in een pakkie sigaretten? De baas van de hemel mag het weten. Maar wist Dmitry Kovtun het zelf ook? Of was ie toch ook een slachtoffer? Chaos troef.
En dan heb je nog die merkwaardige Italiaanse fantasieprofessor Mario Scaramella. De man in de sushibar, die in tegenstelling tot vriend Alexander niks wilde consumeren. Nog niet eens een koppie koffie. De man ook die in het recente verleden in opdracht van een sinistere druiloor uit de partij van Berlusconi wat rotzooi bij mekaar graaide om Romano Prodi ervan te beschuldigen minimaal een informant van de KGB te zijn geweest. Vreemde gozer, maar blijkbaar als verdachte al afgeschreven. Ook al omdat meneer Kovtun in beeld kwam.
Toch blijft Mario interessant, want de vraag waarom hij op stel en sprong Litvinenko in Londen wilde ontmoeten is niet duidelijk. Alles waarmee hij onder de rook van de sushi kwam aanzeilen was namelijk een voddig lijstje namen van luitjes die op de nominatie zouden staan om te worden gekeeld door een Russische veteranenclub. Onder wie Alexander en Mario zelf. Een e-mailtje was eenvoudiger geweest en achteraf vond de ziek, zwak en misselijk geworden Litvinenko dat ook. Alleen kon hij daar verder geen borsjt van maken.
Na het theatrale heengaan van zijn Russische vriend beweerde Mario dat ie ook materiaal over de moord op de Russische journaliste Anna Politkovskaya aan Alexander had overhandigd. Maar helaas, dat was niet meer te checken.
Die informatie van de zo milieu-gevoelige Scaramella was overigens afkomstig uit de koker van ene Yevgeny Limarev. Een duisterling uit de entourage van de ooit naar Londen gevluchte Russische miljardair Boris Berezovsky, die inmiddels volgens bronnen bij de Franse bromsnorrencentrale samen met vrouw en dochter is verdwenen uit zijn stulp in de Alpen. Van een berg afgelazerd? Uit eigen beweging afgereisd naar Sri Lanka of Namibië? Onbekend.
Kortom, het is een zootje, maar of Vlad P. van het Rode Plein nr. 1 in Moskou daar verantwoordelijk voor is, moet toch ernstig worden betwijfeld. Die gaat toch niet een nucleair Klein Duimpje op pad sturen om iemand te kelen. Die weet wel betere methodes. Al was het alleen maar uit eigen ervaring. Stay tuned.