Kafka in Zeist (057)

Wat doet een griffier of een griffière bij de zitting van een rechtbank? Die rammelt alles wat er gedebiteerd wordt op zijn of haar laptoppie en stroomlijnt het daarna in een procesverbaal. Kritisch vraagje: wat gebeurt er als dat procesverbaal zoek raakt? Ja, dat is lullig. Maar geen zwartepiet overboord. Dan maakt de betrokken griffier of griffière een nieuw exemplaar. Aan de hand van het oorspronkelijk verslag op het laptoppie. Zou je zeggen als eenvoudige Sinterklaasbeliever. Zo niet in de intrigerende kees van Joop van den Hemel versus zijn door de lokale Zeister ambtenarij en ASR geassisteerde buurtjes Arts en Van Estrik. De griffière in kwestie, mevrouw Chote, was mogelijk niet in de gelegenheid om een peeveetje te baren, dus (?) werd de zaak overgedragen aan een welwillende collega van haar, Willem Loorbach. We mogen veronderstellen dat Willempie bij die klus over het oorspronkelijke verslag beschikte. Anders was het zelfs voor iemand met een IQ van 140 ondoenlijk om iets coherents eruit te persen. Waarom hij dan een paar cruciale verklaringen van de heren Van den Hemel en Van Brecht niet opnam is onbegrijpelijk zo niet suspect. Dat laatste vooral omdat in plaats van de wettelijk vereiste handtekening van de griffier (mevrouw Chote?, Willempie?) staat vermeld: “De griffier is buiten staat dit procesverbaal mede te ondertekenen”. Nog een kritisch vraagje: is hier willens en wetens gerotzooid? Nou, wij denken zomaar van wel. En niet voor het eerst trouwens. Deze hele serie staat bol van ambtelijk gerotzooi. Gek hè? Het went nooit. Stay tuned (JP).