Shady (011)

vrijdag 23 mei-2003
In augustus 1997 pletterde een Amerikaanse helicopter in zee. De bemanning wist zich te redden. Mensen zoals wij hebben bij die gelegenheid waarschijnlijk “jammer dan” gezegd en een koele pint gevat. De aanhangers van het groene gedachtengoed hebben mogelijk in gedachten nog even stil gestaan bij de gevolgen voor het bewuste zeegebied en zijn toen verder gepeddeld langs Drente’s dreven op de opoefiets. Maar de eigenaren zagen het verlies van de chopper heel anders. Het lor had namelijk een bommetje gemaakt in Iraanse wateren en had nogal wat militaire snufjes aan boord. En de VS en Iran waren zachtjes gezegd niet on speaking terms. Geen nood. Een ploegje van Smit Internationale was toch in de buurt al bezig om scheepswrakken op te ruimen, dus de oplossing lag voor de hand. Smit haalde de heli boven, de Amerikanen blij, de Iraniërs pissig. Een paar vaartuigen van Smit en een aantal bemanningleden gingen kort daarop aan de ketting. En het handjeklap begon. In alle stilte. De Iraniërs wilden onder anderen nieuwe schoepen voor hun Tomcats. Jachtvliegtuigen die de sjah half jaren zeventig had gekocht van de Grummanfabriek. Met de naar het westen gevluchte Iraanse gebroeders Lavi als bemiddelaars. Iran was en bleef daarna de enige buitenlandse mogendheid die over deze vliegtuigen kon beschikken. Lijkt leuk zo’n exclusieve positie maar als je bonje krijgt met je leverancier wordt dat op den duur toch een probleem. Vandaar dat verzoek om nieuwe schoepen. Een Nederlandse attaché in de VS ging te rade bij Gene Haislip, de kersverse chef marketing van Grumman, die net na een kleine dertig dienstjaren een topfunctie bij de Drugs Enforcement Administration had neergelegd. Officieel kon Haislip niks doen. Maar via de goeie ouwe Lavi-brothers werd het volgens onze Rotterdamse insider mr. Geert Jan Dolk toch geregeld en bereikte de aan William J. Bennett in de Verenigde Arabische Emiraten geadresseerde krat met Tomcat-schoepen via Zestienhoven, Luxemburg en Azerbeidzjan de loods van Smit Internationale in Sarsja. De rest was kat in het bakkie. Voor een latere zending binnen deze context zou een stokje zijn gestoken (zie het artikel “Irangate aan de Maas” in Kleintje Muurkrant nummer 325). Maar uiteindelijk werden de gijzelaars van Smit toch vrijgelaten. Met het consigne verder stijf hun kiezen op elkaar te houden over de affaire. Zoals eerder in deze serie allemaal te lezen viel bleek de inmiddels van het tableau geschrapte mr. Dolk afgelopen jaar opnieuw betrokken bij een illegale wapentransactie via Azerbeidzjan. Of hij daarvoor wordt vervolgd moet nog blijken De Lavi’s hebben eveneens ernstige averij opgelopen en Grumman heeft het even niet meer door de recente aanslag op de burelen van haar dochteronderneming Vinnell Corporation in Ryadh. Crime doesn’t pay zeggen ze. Hoewel het kantoor van mr. Dolk aan de Rotterdamse Westzeedijk kortelings een opzienbarende metamorfose schijnt te hebben ondergaan. Stay tuned.