Terra Vulgaris (019)
donderdag 24 september-2009
Voor dit verhaal gaan we terug naar de nacht van 15 augustus 1988. Om vier uur schrok de bewoner van een smeuiig pand in de Utrechtse binnenstad wakker. Hij hoorde wat gerotzooi in de steeg naast zijn woning en aan de voorkant nam hij een punkachtig gevalletje waar dat kennelijk op de uitkijk stond. Vervolgens hoorde hij dat aan de achterkant iemand een poging deed om zich op onreguliere wijze toegang tot zijn huis te verschaffen. Met een rap bijgetankte hoeveelheid adrenaline in zijn bloed en een zwarte buis van een ski-imperiaal in zijn handen schoot hij het balkon op, zag beneden drie duistere lieden en bulderde "sodemieter op". Hielp niks. De drie gingen door met hun slopende activiteiten. Na een belletje naar de smurfenbrigade haastte de bewoner zich onvervaard naar beneden om erger te voorkomen. Te laat. De drie heren hadden binnen al een scheidingswand geplet. En een van hen maakte al aanstalten om een doos met een computer te liften toen hij werd geconfronteerd met de eigenaar. De computerliefhebber nam nog wel een vechthouding aan, maar kreeg een nette sidekick in zijn lenden en ging kreunend als een zeehond voor tien tellen naar de hoek. Daar kreeg ie voornoemde buis in zijn rug geduwd die bij het schaarse licht kon doorgaan voor een vervaarlijk jachtgeweer.
Maar er waren nog twee onverlaten en die lieten het er niet bij zitten. Toen zij de ruimte betraden waar hun maatje stond te kreunen was de bewoner gedwongen zijn aandacht te verdelen en daar maakte de zeehond gebruik van om benen te maken. In draf gevolgd door zijn maatjes. De voor niets terugdeinzende bewoner erachteraan. Foutje. Er stond in het achterhuis nog een vierde man. Groot. Sinister. En echt gewapend. Een gun in zijn linkerhand en een neefje daarvan tussen zijn broekriem. Bij het licht van een knijpkat monsterde hij de bewoner. Tekst uit het later opgemaakte proces-verbaal:
"Ik kreeg de indruk dat hij vervolgens mijn geweer zag. Hierop hoorde ik dat hij wat tegen de drie anderen zei. Die raakten daarvan in paniek en vluchtten mijn huis uit. De man met het pistool bleef echter nog als een koude kikker in de deuropening staan met het wapen dreigend op mij gericht. Hij verliet als laatste achterwaarts mijn woning. Hierna zag ik hem de steeg uit rennen. Ik controleerde vervolgens alles in mijn woning om vast te stellen of er nog iemand was. Toen dit niet zo bleek te zijn ben ik naar buiten gegaan. Toen arriveerde de politie".
De daders werden gevat en achter het gaas gemieterd. In afwachting van verdere juridische rompslomp. De koude kikker bleek ene Berkovitz te zijn, die in die jaren bekend stond als een hitman voor de avontuurlijke Joegoslavische gemeenschap alhier en in 1992 voortijdig zijn eindstation bereikte. Een ander lid van het bonte gezelschap was Tibor Steenbrink. Hij was bij zijn arrestatie in het bezit van een vervaarlijke sleutelbos en die sleutels bleken te horen bij het Polmanshuis. Een bekend Utrechts horeca-etablissement dat werd en wordt gedirigeerd door Cees Eijrond, de huidige toezichthouder van Terra Vitalis.
Had Cees iets te maken met bovengenoemde inbraak? Kregen de snuffelsmurfen niet boven water. Zeker is wel dat Tibor na een nachtje kruipruimte een paniekerig belletje pleegde met zijn werkgever. En zeker is ook dat die voor een advocaat zorgde. Maar zover wij weten was dat alles. Op naar de volgende ronde. Stay tuned.
