Baas boven baas (002)

dinsdag 23 oktober-2012
Ze moeten er wezen. Weldenkende Amerikanen. Maar als je tot die bedreigde diersoort behoort, dan moet je toch wel een ontieglijk slechte nacht hebben gehad als je op Mitt Romney zou stemmen. Ook al heeft Obomba van “Yes we can” in de afgelopen vier jaar “Yes we could” weten te maken.
Mitt is bad news. In wezen al vanaf 1984 toen hij op de stairway to power stapte en baasje werd van Bain Capital. Een nagelnieuw investeringsvehikel met het stuur in Boston, maar met de motor in Panama. Het land dat de delta vormde voor bijvoorbeeld alle geldstromen die hun oorsprong vonden in de Iran Contra affaire (1) en nauwlettend in de kieren werden gehouden door de ook in 1984 aan de macht gehesen Manuel Oriega. Bain Capital i.c. Romney garandeerde zijn investeerders een rendement van 173 procent. Dat was zo onwaarschijnlijk dat maar weinig luitjes in de business “call” riepen.
Tot die weinigen behoorden een paar echte edelweissplukkers, die er niet tegenop zagen om over de rand van de afgrond te grabbelen. Zoals de Britse Sir Jack Lyons, die eind jaren tachtig ervan beschuldigd werd frauduleus te hebben gerommeld met aandelen van drankproducent Guinness en daarvoor beginjaren negentig een zware zeperd kreeg en het Sirschap kon vergeten. Een andere durfal was de Britse persgigant Robert Maxwell, die het pensioenfonds van zijn Mirrorgroep leeghaalde, wat dingetjes deed voor de Mossad en in 1991 op volle zee zijn jacht Lady Ghislaine op ongebruikelijk wijze verliet om nooit meer terug te keren. En verder staken nog een paar Salvadoraanse grootgrondbezitters die hun toevlucht hadden gezocht in Miami en naar verluidt niet vies waren van avontuurlijk ondernemen flink wat kluiten in Romney’s geesteskind.
Achteraf staat een dergelijke twijfelachtige cliëntèle niet erg deftig op je centrale verwarming, maar we hebben niet de indruk dat Mitt na de revelaties in de Amerikaanse pers daar erg van ondersteboven was. Vraag blijft wel hoe Bain Capital in de eerste tien jaar van haar bestaan die 173 procent rendement kon waarmaken. Volgens ingewijden ging dat zo: komt een Latijns Amerikaanse drugslord bij Mitt met 10 meloen dollar cash. Mitt schrijft hem in de boeken voor 1 meloen, gaat er een paar jaar op zitten en betaalt hem daarna 10 meloen keurig gewassen en gestreken terug. Mocht iemand de gore moed hebben om de betrokken lord te vragen hoe ie aan die 10 meloen komt, dan zegt die olijkerd doodrustig dat ie een gelukkige investering heeft gepleegd bij Bain Capital. En een fout voorbeeld doet fout volgen. Het zal dus zonder twijfel niet bij één drugslord zijn gebleven.
Mitt for President. Het is net Rivella. Je moet het durven. Stay tuned.

(1) Mochten de gaten in uw zeefbeen iets te groot zijn geworden en weet u daarom niet precies meer wat die affaire behelsde, dan raden we u aan om even ferm te goegelen. Of onze site te bestormen met de zoekmachine. Dat kan ook. Iets chaotischer misschien, maar wel veel leuker.