De cocaprins en zijn gevolg
donderdag 4 januari-2007
Over Scaramella gesproken. Even een doofpotje opentrekken. In mei 1999 klapte in Parijs de val dicht in de langdurige jacht op een wel zeer exclusief drugsclubje. Als leverancier trad de Colombiaanse Medellin-lord Oscar (De Dunne) Campuzano Zapata op en als hoofdafnemer de niet onbemiddelde Saoedische prins/diplomaat Nayef bin Fawwaz al-Shaiaan en diens koalabroertje Saud. En dan had je nog een triootje tussenfiguren in de persoon van de Amerikaanse Doris Mangieri Salazar, de Spaanse José Maria Clemente en de Venezolaan Ivan Lopez Vanegas, die ook al niet behoorden tot de frequente cliëntèle van de voedselbank. Maar vaste prik: als je eenmaal poen hebt word je steeds hebberiger. Om de te verwachten winsten een plekje te geven had Nayef in Genève een apart bankje uit de grond getrokken, Banque Kranz, met in de raad van bestuur de volgende hoge mieters: Jean Zwahlen (oud-president-directeur van de Zwitserse Bank), Maurice Aubert (oud vice-president van het Internationale Rode Kruis) en Paul Caron (ex-directeur van het Zwitserse J.P. Morgan-filiaal). Een representatief geveltje dus, maar achteraf wel allemaal wat overdone. Het clubje kwam namelijk niet verder dan het overhevelen van een paar tonnetjes coke van Venezuela naar Parijs voordat de samenwerkende Amerikaanse en Franse drugsneuzen er een stickie voor staken. Dus voor het wegfrommelen van die paar rotcenten hadden de Fawwazjes net zo goed hun boernoes kunnen gebruiken.
Wat gebeurde er daarna? Niet veul. Vanuit Saoedie-Arabië werd gedreigd een geurige order van een miljardje of zeven voor een nieuw radarsysteem te cancellen en wat doe je dan? Choisir des oeufs pour ton argent. In de States raakte de DEA over die gang van zaken zwaar over zijn plas en er kwam zelfs een gerechtelijke procedure tegen de Fawwazjes op gang. Maar fuck, laat nou ineens het hele dossier zoek raken. Gebeurt nooit bij bijvoorbeeld een eenvoudige boerenknuppel als Rommy, maar wel bij Saoedische prinsen. Die vlogen met hun diplomatieke paspoorten vrolijk verder over deze aardkloot in de privé-jets van hun eigen firma Skyways International. Dat brengt ons op het volgende.
Op 6 april jl. ging in Mexico een DC 9 aan de ketting. Was komen aanzoeven uit Caracas met 5½ ton coke aan boord. Op de buitenkant was het keurige embleem geschilderd van de US Transportation Security Administration, compleet met een sterk aan de CIA herinnerende adelaar en de inscriptie Sky Way Aircraft Protection of Americas Skies. Eigenaar van de kist? Royal Sons Incorporated uit Clearwater, Florida. Over de vraag wie die royal sons waren kan zelfs een PABO-student niet struikelen. Florida was trouwens vertrouwd terrein voor Nayef. Niet alleen woonden zijn vroegere medefirmanten Doris en Ivan ten tijde van de Parijse expeditie in Florida, maar Nayef had in die tijd ook een kantoortje vlakbij het vliegveld van Venice, waar zijn fundamentalistische landgenoten Mohammed Atta en Marwan al-Shehhi, die later furore zouden maken in Osamas Flying Circus, bij Huffmann Aviation leerden hoe ze de stuurknuppel van een vliegtuig moesten vasthouden. Onder de ogen van DEA-agenten en andere speurneuzen.
Overigens bestaan over het fundamentalistische gehalte van de heren Atta en Al-Shehhi de nodige twijfels. In de maanden voorafgaand aan hun stuntvluchten in september 2001 zopen en snoven ze als ketters en onderhielden vleselijke connecties met Amerikaanse dames. Daarnaast werden ze gesignaleerd op een schuit van Sun Cruz Casinos en dat staat toch wel in schril contrast met de religieuze opvattingen van de Al Qaidazen.
Oh, btw, Sun Cruz Casinos ... Nee, bewaren we voor een volgende bijdrage. Komen we vanzelf bij Scaramella terecht. Stay tuned.
