donderdag 13 oktober-2011
Na het bekend worden van het plan om de Saoedische ambassadeur om te leggen, gooiden de Amerikaanse autoriteiten er een klassiek gevalletje meten met twee maten tegenaan. We laten ons niet gebruiken als slagveld voor andere landen, zei justitiebaasje in New York Preet Bahrara. Dat de VS regelmatig met vijanden afrekenen op buitenlands grondgebied, liet hij buiten beschouwing. Wat te denken van Anwar Awlaki, die twee weken geleden een enkele reis naar de eeuwige jachtvelden kreeg in Jemen. Goed, dat gebeurde met toestemming van de Jemenitische regering. Maar had Awlaki nu nog geleefd als die toestemming niet was gekomen? Dat Osama Bin Laden zijn maagdjes kreeg zonder de toestemming van de Pakistaanse regering, is een ander aardig voorbeeldje dat de VS er niet voor terugschrikken om andere landen tot hun slagveld te verklaren. Als Iran zoiets doet, is dat natuurlijk iets heel anders. Dat wil zeggen, als de opdracht tot een aanslag op de ambassadeur van de Saoedis al uit Iran kwam. Want de bewijzen blijven dun, heel dun.
